در نزد او واضح‌تر بود اتيان به معجزه نمود تا آنكه همه‌كس در كار خود بر بينايى باشد و از براى آنكه هلاك شود هركه هلاك شود[1] در هنگامى كه حقّ در نزد وى ظاهر شده باشد و[2] نجات يابد هركه نجات يابد در حالتى كه حقّ در]m .b 81[ پيش او ظاهر باشد.

و بعد از آن تمام گردانيد از براى مردم امر دين را به حيثيّتى كه محتاج نبودند امّت آن به كتابهاى پيغمبران سابق در چيزهايى كه اهتمام به آن باشد و به كار آيد در امر دين.

و كسى را نمى‌رسد كه بگويد: ثبوت پيغمبران و شريعتها موقوف است بر ثبوت صانع و صفتهاى كمالى، پس چون صانع و صفات او را به پيغمبران و شريعتها توان شناخت؟!

از براى آنكه در جواب گوييم: سخنان پسنديده پيغمبر و در جميع افعال معصوم بودن دليلى‌[3] است بر صدق آن‌[4]. و اگر[5] فرض كنيم كه صاحب اين نوع كلام و بيان نمى‌بود شريعت او حجّتى است بر راستىِ آن از آن حيثيّت كه مطابق مقتضاى عقلهاى سليم است از براى آنكه برهانهايى كه پيغمبر مى‌آورد[6] چاره در پيروى نمودن آن نمى‌باشد و معجزه‌ها و حجّتهاى او هر[7] خصمى را الزام مى‌دهد به نوعى كه ديگر مجال سخن نمى‌ماند با آنكه معرفت صانع و صفات او كه‌[8] شريعت موقوف بر آن است نازلِ منزله امور بديهيّه است كه هركه اندك شعورى داشته باشد حكم به آن مى‌كند. در قرآن مجيد نازل شده: «وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ»[9]

[1] -a - هركه هلاك شود.

[2] -a - و.

[3] - دليلى/a دليل.

[4] -s - آن.

[5] - و اگر/m كه!

[6] -a + و.

[7] -s - هر.

[8] - معرفت صانع و صفات او كه/ درs a جابجا بيامده است.

[9] - لقمان: 25.