يكى: برادرى كه در راه خدا برادرى كند.

دوم: زن صالحى كه در راه دين الفت با شوهر نمايد.

سيُم: فرزند رشيد است. و هر كسى كه يكى از اين سه را بيابد خير[1] دنيا و آخرت را يافته و نصيب وافرى در دنيا خواهد داشت.

و پرهيز كن از برادرىِ كسى كه از براى طمع‌[2] يا ترس ضرر يا از راه بى‌دلى يا از براى خوردن و آشاميدن باشد. و طلب كن برادرى پرهيزكاران را اگرچه در ظلمات ارض باشند، اگرچه عمر خود را[3] در طلب آنها صرف نمايى از براى آنكه خداى عزّ وجلّ بعد از پيغمبران در روى زمين چيزى بهتر از ايشان نيافريده، و هيچ نعمتى به بنده نداده مانند نعمت توفيق صحبت ايشان، خداى عزّ وجلّ در قرآن مجيد فرموده:

«الْأَخِلَّاءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِينَ»[4] يعنى‌]m .a 641[ دوستان در روز قيامت دشمن يكديگر خواهند بود مگر پرهيزكاران.

وگمان من آن است كه اگر كسى در اين زمان طلب دوستِ بى‌عيب نمايد بى‌دوست مى‌ماند، آيا نمى‌بينى كه اوّل احسانى كه خداى عزّ وجلّ به پيغمبران كرده‌[5] در وقت اظهار دعوت‌[6] آشنايى امين است يا دوست واقعى كه عبارت است از ولى. و هم‌چنين عظيم‌ترين چيزى كه به آشنايان و دوستان و امينان خود احسان فرموده مصاحبت پيغمبران است و اين دليلى‌[7] است بر اينكه در دنيا و آخرت نعمتى عظيم‌تر و پاكيزه‌تر نيست از صحبت داشتن در راه خدا و برادرى كردن از براى تحصيل رضاى خدا[8].

[1] -a + و.

[2] -a s + باشد.

[3] -a - را.

[4] - زخرف: 67.

[5] -s + و.

[6] -a + و.

[7] - دليلى/s a دليل.

[8] - مصباح الشريعة: 150 باب 71.