ظاهر[1]
را پاك مىگرداند[2] نه غير
آب، خداى عزّ وجلّ فرموده: «وَ[3]
هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّياحَ بُشْراً بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ وَ أَنْزَلْنا
مِنَ السَّماءِ ماءً طَهُوراً»[4]
يعنى خداى عزّ وجلّ بادها را فرستاد[5]
تا بشارتى به رحمت او باشد. و فرستاديم از آسمان آبى كه پاك و پاك كننده است.
و فرمودند: «وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ كُلَّ
شَيْءٍ حَيٍ[6]»[7] يعنى گردانيديم از آب هرچه زنده است[8].
پس همچنان كه خداى عزّ وجلّ زنده گردانيده به آب هر چيزى از نعمتهاى
دنيا را همچنين به فضل و رحمت خود عطا كرده حيات دلها را به طاعات[9] و به فكر[10]
در صفاى آب و رقّت و پاكى و بركت آن و به سرعت ممزوج شدن آن به هر چيزى و در هر
چيزى و استعمال كردن آن در پاكيزه ساختن اعضايى كه خداى عزّ وجلّ تو را امر به آن
كرده از براى اداى واجبها و سنّتها؛ زيرا كه در تحت هريك از اينها فايدههاى بسيار
هست. و هرگاه استعمال آن به حرمت بشود چشمههاى فايدههاى آن به زودى از براى تو
منفجر مىشود. و[11] بعد از
آن[12] معاشرت]m .b 89[
كن با خلق خدا مانند ممزوج شدن آب به چيزها و به هر چيزى حقّ آن را ادا كن و از
اين معنا مايل مشو. و عبرت بگير به قول پيغمبر 6 كه فرمودند:
مَثَل مؤمن خالص مَثَل آب است.
و بايد صفاى تو با خداى عزّ وجلّ در جميع طاعتها مانند صفاى آب باشد
در آن وقتى كه خداى عزّ وجلّ آن را از آسمان فرو فرستاده و آن را پاك و پاك كننده
ناميده. و