و حضرت امام جعفر صادق 7 فرمودند: خواب راحت بدن است و سخن راحت جان است و سكوت راحت عقل است‌[1].

و فرمودند: در حكمت آل داود مسطور است كه: عاقل آن است كه عارف باشد به مردم زمان خود و متوجّه اصلاح خود شود[2] و زبان را محافظت نمايد[3] از گفتار[4].

و فرمودند كه: لقمان به پسر خود گفت: اى پسرك من! اگر گمان كنى كه سخن از نقره است به يقين بدان كه خاموشى از طلاست‌[5].

و در مصباح الشّريعة از حضرت صادق سلام اللَّه عليه‌[6] مروى است كه: سخن ظاهر مى‌سازد آنچه را[7] در دل آدمى است از صفا و كدورت و دانش و نادانى.

و حضرت أمير المؤمنين سلام اللَّه عليه فرمودند: آدمى پنهان است در تحت زبان و مادام كه سخن نگويد قدر و قيمت او معلوم نمى‌شود[8].

پس بسنج سخنى را كه مى‌گويى و عرض كن آن را بر عقل و معرفتى كه دارى؛ اگر آن سخن از براى خدا و در راه خدا باشد بگوى و اگر غير از اين باشد خاموشى بهتر از آن است. و هيچ عبادتى بر اعضا كم‌تعب‌تر و مرتبه‌اش فاضل‌تر و قدرش در نزد خداى عزّ وجلّ عظيم‌تر از سخن گفتن نيست در چيزى كه خوشنودى حقّ تعالى‌ در آن باشد و از براى نزديكى به خدا و از براى انتشار نعمتهاى حقّ در ميان بندگان باشد، نمى‌بينى كه خداى عزّ وجلّ نگردانيده است در ميان خود و پيغمبران در ظاهر ساختن آنچه پنهانى به ايشان رسانيده از علمهاى مكنون و وحى‌هاى مخزون چيزى به غير از

[1] - أمالي الصدوق: 526 ح 1. كتاب من لا يحضره الفقيه 4: 402 ح 5865.

[2] - شود/a مى‌شود.

[3] - نمايد/a s كند.

[4] - الكافي 2: 116 ح 20. مجمع البيان 10: 332.

[5] - الكافي 2: 114 ح 6.

[6] - سلام اللَّه عليه/a s 7.

[7] -s - را.

[8] - أمالي الصدوق: 532. نهج البلاغة 4: 38 ح 148.