همه‌چيز»[1] هستند.

آناكساگوراس‌

ارسطو در مورد آناكساگوراس‌[2] چنين گزارش مى‌دهد:

آناكساگوراس «متشاكل» ها [هم بهره يا هومويومره‌]، از قبيل استخوان، گوشت و مغز استخوان و هر چيز ديگر را، كه جزو آن همگون با كل آن است، عنصر مى‌داند.[3]

بنابراين از نگاه آناكساگوراس، برخى اشيا از اجزاى همگون و مشابه تشكيل شده‌اند؛ مانند طلا كه اگر نصف هم شود، نصفه‌ها باز هم طلا خواهندبود.

متشاكل‌ها كه نه آغازى دارند و نه پايانى و نه زايشى، چگونه به شكل‌هاى گوناگون درآمده‌اند؟

آناكساگوراس پاسخ مى‌دهد اشيا «از چيزهاى موجود به هم مى‌آميزد و از هم جدا مى‌شود و بنابراين درست است كه پيدايش (يا زايش) را در هم‌آميختن و فنا را از هم‌پاشيدن بنامند.»[4]

اين فيلسوف، «نوس» يا «عقل» را عامل محرك درآميختن و افتراق متشاكل‌ها مى‌داند.

نكته خاص در مورد وى، آن است كه مى‌نويسد

[1] - قطعه 7، به نقل ازتاريخ فلسفه( يونان و روم) ص 78، به نقل فردريك كاپلستون، همان، ص 82.

[2] -Anaxagoras .

[3] - قطعه 17 به نقل از همان، ص 82.

[4] - قطعه 17 به نقل از همان، ص 82.