كشف آنها به‌وسيله شتاب‌دهنده‌هاى قوى (و به ترتيب زمانى كشف آنها) به تفصيل بيان كرديم.

نتيجه آن شد كه طبق مدل استاندارد، ذرات بنيادين شامل گروه 6 عضوى لپتون‌ها (الكترون، ميون، تاؤ، نوتروينوى الكترون، نوترينوى ميون، نوترينوى تائونى) و گروه كوارك‌ها (كوارك‌بالا(u) ، پايين(d) ، افسون(c) ، شگفت(s) و سر(t) و ته(b) ( است و گروه فوتون‌ها و ذرات تبادلى نيروهاى هسته‌اى،، و گلوئون‌ها(g) است. ذره هيگز نيز در اين فهرست قرار دارد؛ اما هنوز كشف نشده است. در بخش قبلى بيان شد كه هشت گونه گلوئون وجود دارد و هريك از كوارك‌ها در سه رنگ مى‌تواند موجود باشد.

دقت شود كه پروتون و نوترون، در فهرست ذرات بنيادين، نيستند، بلكه هريك از آنها، شامل سه كوارك‌اند. تلاش فيزيك، تقليل ذرات بنيادين بوده است. نظريه وحدت نيروها، كوششى است براى وحدت بخشى ذرات تبادلى نيروها. عبدالسلام در خطابه مراسم دريافت جايزه نوبل، بر اين امر تأكيد كرد: «از قديم بشر مى‌خواسته است كه پيچيدگى طبيعت را برحسب مفاهيمى بنيادى كه تعداد آنها حتى‌المقدور كم باشد، درك كند؛ از جمله كوشش هاى بشر، به قول فاينمن ابداع «چرخ‌هاى تو در تو» است. وظيفه فلسفه طبيعى هم كشف درونى‌ترين چرخ است. اگر چنين چرخى وجود داشته‌