بودند كه نظريه‌هايشان ذرات واسطه را در دو نيروى بى‌جرم پيش‌بينى مى‌كرد.[1] (در محاسبات ميدان‌هاى‌

كوانتومى، انتگرال‌هاى مربوط به نيروى ضعيف واگرا مى‌شدند و نظريه بى‌معنى مى‌شد مگر در موارد خاص. از جمله اگر فرض كنيم ذره‌W بدون جرم باشد) در حالى كه نيروى ضعيف كوتاه برد است و ذره تبادلى آن بايد جرم داشته باشد.

بنابراين وحدت بخشى الكتروضعيف، فوتون (ذره تبادلى نيروى الكترومغناطيسى) و (ذره تبادلى نيروى ضعيف) سه مؤلفه يك موجود واحدند. اما اين در حالى بود كه‌w ها، جرم‌دار بودند.

اين يك پديده شناخته شده است كه وقتى مايعى كه تقارن دورانى دارد، بر اثر سرما به بلور تبديل مى‌شود و تقارنش را از دست مى‌دهد، (تبديل به يخ). حالا اگر فرض شود در يك دنياى ابتدايى، جرم‌W ها صفر بوده و تقارن دورانى داخلى مربوط، صادق بوده و نظريه سالم دنياى فعلى، نتيجه يك سرماى شديد است كه حاصلش شكستن تقارن دورانى ابتدايى و جرم گرفتن فوتون‌هاى است، همه چيز درست در مى‌آيد. اين پيشنهاد جسورانه توسط گلاشو و عبدالسلام طرح شد.[2]

[1] - مجله فيزيك، ص 100.

[2] - مجله فيزيك، ص 95