از دور» محسوب مى‌شود. به علت همين خصيصه نيروى جاذبه، حاكم توانايى بر پهنه كيهان است و كرات آسمانى را به‌هم پيوند مى‌دهد. نيروى جاذبه با مجذور فاصله بين دو جسم، تناسب معكوس دارد و از رابطه زير پيروى مى‌كند:

نمايش تصوير

و جرم هريك از دو جسم، فاصله مراكز ثقل دو جسم و ثابت عمومى گرانش است. نيروى جاذبه ميان دو جسم است.

بنابراين هرچه فاصله دو جسم بيشتر شود، نيروى جاذبه كمتر مى‌شود، تا

در فاصله بى‌نهايت، اين نيرو صفر مى‌شود.

ج- نيروى محركه اجرام آسمانى: نخستين آزمايشگاه قانون جاذبه نيوتون، صحنه آسمان بود. اخترشناسان در كمال حيرت ديدند آن‌چه را با صرف زمان بسيار از مشاهده آسمان و زيج نتيجه گرفته‌اند، به روشى بس ساده از قانون جاذبه نيوتون، عايد مى‌شود. لوريه، دانشمند فرانسوى و آدامز، دانشمند انگليسى، به روش تحليلى و بدون مشاهده، به وجود سياره نپتون پى برده مدار آن را محاسبه كردند. آن‌گاه منجمان در لحظه معين، دوربين‌هاى خود را متوجه سمت محاسبه شده، كردند و آن‌را كشف كردند. پيش‌گويى سياره نپتون، محكى براى پذيرش قانون جاذبه عمومى، به عنوان تنها نيروى محركه اجرام آسمانى بود. بدين ترتيب نيوتون با ارائه قانون جاذبه، گامى بنيادى‌