وى نخست مسير سيارات را كه كپلر استخراج كرده بود، به صورت تابعى از زمان نوشت و سپس با ارائه اين تابع، معادلات حركت را با فرض نيروى مجهول حل كرد.[1]

ويژگى‌هاى نيروى گرانش‌

نيروى گرانش كه نيوتون روى آن كار مى‌كرد، ويژگيهايى دارد كه در ذيل به برخى از آنها اشاره مى‌كنيم:

الف) همگانى بودن: نيروى جاذبه «همگانى‌ترين» انواع نيروهااست. نيروى جاذبه از كليه موانع مادى مى‌گذرد و با هيچ حصار مادى، نمى‌توان از آن گريخت و در خلأ و متراكم‌ترين اجسام، نفوذ دارد.

بايد توجه داشت كه برخلاف آن‌چه در اذهان عمومى است، نيروى جاذبه تنها بين كره زمين و اجسام روى آن نيست، بلكه ميان هر دو جسمى كه جرم داشته باشند، نيرويى جاذبه وجود دارد؛ به‌عنوان مثال بين دو انسان با وزن متوسط و فاصله يك متر، نيرويى معادل 4- 10* 3 نيوتن‌مؤثر است. ولى از آن‌جا كه اين نيرو با حاصل‌ضرب جرم هر دو جسم، رابطه مستقيم دارد، در اجرام بزرگ مانند سيارگان و ستارگان نمايان و نمودار است مثلًا زمين و ماه يكديگر را با نيرويى معادل 1020* 2 نيوتن جذب مى‌كند.

ب- شعاع اثر غير محدود: نيروى جاذبه در زمره نيروهاى «كنش‌

[1] - ر. ك. نيروها در طبيعت، ص 52.