پرتاب توپ نرم داشتند. به نظر مى‌آيد خودشى‌ءبينى، شكل و اثربخشى حركات جسمى دختران را محدود مى‌كند.

تحقيقات فراوانى نشان مى‌دهند كه فعاليت‌هاى جسمى، منجر به تجربه وضع روانى مثبت مى‌شود و احساس اطمينان، با دستيابى به حفظ سلامت جسمى رابطه دارد و عملكرد شناختى را بهبود مى‌بخشد. اگر ايجاد كردن ديد جنسى و خودشى‌ءبينى حاصل از آن، كه دختران بسيارى در آن وارد مى‌شوند، منجر به محدود شدن فعاليت‌هاى جسمى آنها شود، دختران و زنان به احتمال زياد از پيامدهاى مختلف مربوط به سلامتى و تندرستى عمومى رنج خواهند برد. به عنوان مثال، دولينگ (200)[1]، بيان كرد كه دختران و زنانى كه از لحاظ جسمى فعال و مطمئن هستند، بيشتر قادر به دفاع از خود در برابر حملات و سوء استفاده‌هاى جسمى (فيزيكى) مى‌باشند.

با توجه به همه اين موارد، بررسى‌ها، نشان مى‌دهد «ايجاد كردن ديد جنسى» ممكن است دختران را به عنوان اشيائى براى جذابيت جنسى و زيبايى «در جايشان» نگه دارد و به طور قابل توجهى انديشيدن و حركت آزادانه آنها در جهان را محدود كند.

2- نارضايتى از بدن و اضطراب از ظاهر

«ايجاد كردن ديدگاه جنسى و شى‌ءبينى»، اطمينان در مورد بدن هركس و راحتى با آن را تضعيف كرده و منجر به گروهى از پيامدهاى احساسى منفى مانند خجالت، اضطراب و حتى نفرت از خود مى‌شود. شواهد جهت حمايت از اين ادعا، از تحقيقات در مورد خودشى‌ءبينى (اكثراً با استفاده از نمونه‌هاى در سنين دانشگاهى) و از بررسى‌هاى تجربى و مرتبط با رسانه، با تأكيد بر جذابيت جنسى زنان به دست مى‌آيد.

تحقيقات بر پايه شى‌ءبينى، نشان داده كه نظارت تقريباً مداوم بر ظاهر به همراه خودشى‌ءبينى، منجر به احساس خجالت زياد در مورد بدن فرد مى‌شود. خجالت، احساسى است كه وقتى فرد ناتوانى‌اش را در برخورد با معيارهاى فرهنگى رفتار، مى‌بيند، رخ مى‌دهد. افرادى كه احساس خجالت مى‌كنند، خود را داراى كمبود فرض كرده و نوعاً

[1] -Dowling .