(2005)، دريافتند كه در 20 بازى پرفروش در سال 1999، تنها شخصيت‌هاى زن به صورت خيلى جنسى نمايش داده شده بودند.

- تبليغات:

«ايجاد كردن ديدگاه جنسى در مورد دختران» در دنياى تبليغات، خيلى برجسته است. به عنوان مثال لين‌[1] (1997)، در پيام‌هاى بازرگانى پخش شده در زمان اوج تعداد بينندگان، نشان داد كه زنان بيشتر از مردان در وضعيت برهنه نشان داده شده بودند، سكسى بودن را ارائه كرده بودند و به عنوان اشياء جنسى، نمايش داده شده بودند (2/ 9% از مردان در مقابل 8/ 20% از زنان). يافته‌هاى مشابهى در تحليل‌هايى از شبكه ام تى وى‌[2]، برنامه‌هاى اسپانيايى زبان و كشورهاى ديگر در سر تا سر جهان مانند تركيه و ژاپن بدست آمد. پيام‌هاى بازرگانى مربوط به آبجو يكى از منابع غنى تصاويرى‌اند كه زنان را جنسى مى‌كنند.

تبليغات مجلات نيز، زنان را جنسى مى‌كنند. تحقيقات نشان مى‌دهند كه زنان، اغلب به عنوان اشياء جنسى در چنين تبليغاتى نشان داده مى‌شوند. ليندر[3] (2004)، در يك تحليل از زنان در تبليغات، در مجلات تايم‌[4] و وُگ‌[5] از سال 1995 تا 2000 گزارش كرد به طور ميانگين 40% تبليغات، زنان را به صورت اشياء جنسى نمايش دادند. وقتى زنان به عنوان «تزئينات» نمايش داده مى‌شوند (به عنوان مثال، در حالتى اغوا كننده ايستاده در كنار يك ماشين براى بهتر نشان دادن تصوير ماشين، نمايش داده مى‌شوند)، هدف عمده‌شان اين است كه به آن‌ها نگاه شود. در واقع با آن‌ها به جاى مصرف‌كنندگان و يا استفاده‌كنندگان مؤثر، به عنوان ضميمه‌اى به محصول رفتار مى‌شود.

تفاوت در اين الگوها، بر مبناى مخاطب مورد انتظار مجله به وجود مى‌آيد و در مجلاتى كه مردان جامعه هدفشان هستند، خيلى بالاست. به عنوان مثال بيكر[6] (2005)، گزارش كرد كه در مجلاتى كه مردان سياه پوست و يا سفيد پوست مورد هدف آنها هستند، 2/ 68% زنان در مجلات مخصوص مردان سياه پوست و 3/ 53% آنها در مجلات مخصوص مردان سفيد پوست به عنوان پركننده نقش شى‌ء تزئينى، دسته‌بندى مى‌شوند. اين مسئله براى، به ترتيب، 22% و 8/ 15% زنان در مجلاتى كه زنان سياه پوست و سفيد پوست مورد هدف هستند نيز برقرار بود. به‌

[1] -Lin .

[2] -MTV .

[3] -Linder .

[4] -Time .

[5] -Vogue .

[6] -Baker .