مشهور رسانه‌ها و سياستمدارانى كه تصميماتشان بر زندگى همه ما تأثير گذار است و مثل هركس ديگرى عملكرد اين افراد، ارزش‌ها و معيارهاى آنها را منعكس مى‌كند و وقتى افراد قدرتمند گرايش‌هاى مادى زيادى را اتخاذ مى‌كنند، هزينه آن بر تمام افراد جامعه تحميل مى‌شود.

تحقيقاتى كه اخيراً انجام شده است نشان مى‌دهد گرايش‌هاى مادى در فرد منجر به اتخاذ تصميمات ضد اجتماعى و خود محورانه شده و تك روى را به جاى همدلى و همكارى با ديگران رواج مى‌دهد، در نتيجه وى به ساير افراد در جامعه نگاهى سودجويانه و انتفاعى دارد. مادى‌گرايى با ارزش‌هايى چون ساختن جهان بهتر، توسعه عدالت و ساير جنبه‌هاى جامعه مدنى در تضاد است.

همچنين تأثير مادى‌گرايى وقتى بر جامعه مشخص مى‌شود كه دولتمردان با ايجاد ساختارهاى قانونى و مالياتى، بودجه بهداشت، آموزش، محيط و برنامه‌هاى فرهنگى كشور را كاهش داده و حقوق و قدرت اقتصادى را به شركت‌هاى بزرگ چند مليتى واگذار مى‌نمايند و ساير جنبه‌هاى زندگى اجتماعى مانند مراقبت‌هاى پزشكى، ورزشى، تربيتى و غيره را متأثر از اين تصميم‌گيرى‌ها مى‌سازند.

زمين‌

بسيارى از دانشمندان معتقدند مصرف بيش از حد از منابع طبيعى توسط انسان، يكى از مهم‌ترين مسائلى است كه اكوسيستم زمين را تهديد مى‌كند. انسان به خصوص در نيمكره غربى با چنان سرعتى ذخاير و منابع زمين را مصرف مى‌كند كه به آن فرصت تجديد اين منابع و جذب پس مانده‌هاى حاصل را نمى‌دهد. آب، جنگل‌ها و هواى تميز با سرعتى بيش از آنكه بتوانند بازسازى شوند، مصرف و آلوده مى‌گردند و بازمانده‌هاى مخرب حاصل از مصرف و توليد انسان، موجب ايجاد سوراخ‌هايى در لايه ازن‌[1] مى‌گردد. به هرحال نيروهاى مخرب و تهديد كننده سلامت زمين بى‌شمار و پيچيده‌اند و تحقيقات نشان مى‌دهد جهت‌گيرى‌هاى انسان به سوى مادى‌گرايى و مصرف‌گرايى عملًا دشمن طبيعت است. بطورى كه افراد داراى چنين گرايش‌هايى كمتر به «زيبايى شهرها و روستاها» اهميت مى‌دهند و الگوهاى پيچيده رفتارى در جوامع و فرهنگ‌هاى مختلف حاكى از آن است كه ثروت‌گرايى در تضاد با «حفاظت از محيطزيست» و نهايتاً «هماهنگى با طبيعت» است.

[1] -ozone Layer .