مركب و زنگ فردى است ضررش تنها به صاحبش مى‌رسد ولى خار نه‌تنها ضرر به صاحبش مى‌رساند بلكه عموم مردم و رهگذران از آزار خار در عذابند.

لذا مولانا مى‌فرمايد:

هريك از صفات بد و ناپسند خود را يك بوته خار فرض كن كه در سر راه تو و رهگذران سربرآورده، خارى كه بارها پاى روحت را گزيده و گناهى كه بارها آبرويت را در معرض خطر قرار داده، زود باش تا آن خار جوان است و هنوز ريشه در محيط بيشتر ندوانده و تو قدرتمندى و پير نشده‌اى، آن را از بيخ‌وبن بركن و آلودگى گناه را از دامنت پاك كن.

اى بنده خدا، بارها گزند خارهاى گناه روحت را آزرده ولى تو گويى كه احساس ندارى و باز در پرورش اين خارهاى ناپسند جد و جهد مى‌كنى!

اگر از آزرده‌خاطر شدن ديگران، به جهت گزند گناهان و اعمال ناپسند خود غافلى حداقل از زخم خودت كه غافل نيستى؟

اين را كه احساس مى‌كنى كه اصرار ورزيدن بر گناه و تحمل كردن گزند پى‌درپى معاصى چه عواقب شومى براى تو خواهد داشت!؟

اگر مى‌خواهى از اين گرفتارى، هم خود و هم ديگران رهايى بخشند، با تبر رياضت و تهذيب، مردانه بر خارهاى صفات ناپسند بزن و آن را از بيخ‌وبن بركن، چنانكه على 7 در خيبر را از بيخ‌وبن بركند.