بخاطر هدفى از اهداف دنيايى، در كنار هم توقف نمودند، به آنها مى‌گويند: خدا شما را آمرزيد، عمل خود را از نو شروع كنيد. هنگامى كه احوالپرسى را آغاز نمودند، فرشتگان به همديگر مى‌گويند از آنها دور شويد. زيرا سرّى دارند كه خدا آن را پوشانيده است. عرض كردم: فدايت گردم چگونه آنها سخنان ما را پس مى‌نويسند، چرا كه خداى عزّ و جلّ فرموده است «سخنى نمى‌گويد، مگر اينكه نگهبان آماده‌اى نزد اوست»؟ در اين هنگام فرزند رسول خدا 6 نفس عميقى كشيد. آنگاه گريه كردند: به گونه‌اى كه محاسن او از اشكش تر شد و سخنى فرمودند:

اى اسحاق! همانا خداى متعال فقط به فرشتگان ندا مى‌دهد كه هنگام ملاقات دو مؤمن براى بزرگداشت آنان در كنار آنها نباشد. و اين بدين معنى نيست كه كسى ديگر سخنان آنها را نمى‌شنود و وقتى فرشتگان سخنان آنها را نمى‌نويسند و از كلام آنها آگاهى ندارند، داناى نهان و آشكار كه مراقب هميشگى آنان است، از سخنان آنها آگاهى دارد، پس اى اسحاق! به گونه‌اى از خدا بترس كه گويا او را مى‌بينى. زيرا اگر تو او را نمى‌بينى، او قطعا تو را مى‌بيند و اگر فكر مى‌كنى كه او تو را نمى‌بيند، كافر شده‌اى، و اگر بدانى كه او تو را مى‌بيند و گناه خود را از مخلوقات او پنهان مى‌كنى و آن گناهان را براى او آشكار سازى، او را در حد بى‌مقدارترين بينندگان خود دانسته‌اى.

ثواب يارى كردن برادر مؤمن:

1. أبي رحمهم اللّه قال حدّثني سعد بن عبد اللّه عن أحمد بن أبي عبد اللّه عن أبيه عن حمّاد بن عيسى عن إبراهيم بن عمر اليمانيّ عن أبي عبد اللّه 7 قال ما من مؤمن يعين مؤمنا مظلوما إلّا كان أفضل من صيام شهر و اعتكافه في المسجد الحرام و ما من مؤمن ينصر أخاه و هو يقدر على نصرته إلّا و نصره اللّه في الدّنيا و الآخرة و ما من مؤمن يخذل أخاه و هو يقدر على نصرته إلّا خذله اللّه في الدّنيا و الآخرة.

... امام صادق 7 فرمودند: مؤمن ستمديده‌اى را هيچ مؤمنى يارى نمى‌نمايد، مگر اينكه اين كار براى او برتر از يك ماه روزه و اعتكاف در مسجد الحرام است. هيچ مؤمنى نيست كه بتواند برادر مؤمنش را يارى نمايد و او را يارى كند، مگر اينكه خداوند در دنيا و آخرت او را يارى خواهد كرد. هيچ مؤمنى نيست كه بتواند برادر مؤمنش را يارى نمايد و او را يارى نكند، مگر اينكه خداوند در دنيا و آخرت او را يارى نخواهد نمود.