خداى پرورنده همه عالميان توئى خدا نيست خدائى مگر تو كه پادشاهى به حقّ‌[1] و ظاهر، بزرگى رداء توست.[2] بار خدايا رحمت فرست بر محمّد كه برگزيده است و [بر] على كه خشنودند از خدا و رسول و بر فاطمه كه صاحب نور است‌[3] و بر خديجه كه بزرگ است و بر حسن كه مختار است و بر حسين شهيد شده در كربلا و بر على فرزند حسين كه زينت عبادت‌كننده‌هاست و بر محمّد پسر على كه جامع علمهاست و بر جعفر ولد محمّد كه راست‌گوست و بر موسى فرزند جعفر كه حليم است و بر على پسر موسى كه رضاء خدا و رسول است و بر محمّد فرزند على كه پرهيزكار است [كه بخشنده است‌] و بر على پسر محمد كه پاك است [كه راهنماست‌] و بر حسن پسر على كه ساكن بلد عسكر است و بر حجة كه برپا دارنده دين خداست و راه يافته است فرزند حسن و پيشوا و انتظار كشيده شده است رحمتهاى خدا بر ايشان همگى باد. خداوندا دوست دار كسى را كه دوست دارد ايشان را و دشمنى نماى كسى را كه دشمن باشد ايشان را و يارى كن كسى را كه يارى نموده باشد ايشان را و ترك يارى نماى كسى را كه ترك معاونت ايشان نموده باشد و لعنت كن بر كسى كه ستم نموده بر ايشان و تعجيل كن راحت‌[4] آل محمد را و يارى نماى پيروان آل محمّد را و هلاك گردان دشمنان آل محمّد را و روزى كن مرا ديدن پاى دارنده دين را كه از آل محمد است و بگردان مرا از جمله تابعين آن حضرت و پيروان او و از جمله خشنودهاى به كار آن حضرت به حقّ رحمت خودت اى رحم‌كننده‌تر از رحم‌كننده‌ها.

9- حرزهاى حضرت امام محمّد باقر 7‌

الف: بايد اين دعا را نوشت و بر بازو بست: پناه مى‌فرمايم نفس خود را به پروردگار من كه بزرگتر است از شرّ چيزى كه پنهان است‌[5] و از شرّ چيزى كه هويداست و از شرّ هر ماده‌اى و نرى و از شرّ چيزى كه بتابد بر

[1] -يعنى متحقّق و ثابت، كه در وجود و هستى تو شكى و شبهه‌اى نيست.

[2] -رداء، جامه‌اى را گويند كه بالاى همه جامه‌ها بر دوش اندازند و كتفين و پشت را فرا گيرد، بلكه نصف بالاى بدن را پوشاند، و مراد از آن كه كبرياء رداء تو است آن است كه صفت كبريا و عظمت مخصوص تو است و كسى ديگر با تو در اين صفت شريك نيست، چنان كه رداء هر شخص مخصوص به اوست و شخص ديگر را در آن دخلى نيست.

پس لازم آيد كه استعمال كبرياء بر غير خدا جايز نباشد، هر چند بر سبيل مجاز باشد، نه مثل كريم و رحيم كه بر غير خدا مجازا اطلاق مى‌شود.

[3] -در حديث وارد شده كه هر گاه فاطمه عليها السّلام در محراب از جهت نماز مى‌ايستادند، نور ايشان تا به آسمان مى‌تابيد همچنان كه نور ستاره‌ها به زمين مى‌تابد. و اللَّه يعلم

[4] -مراد ظهور حضرت صاحب الامر 7 است.

[5] -يعنى پناه مى‌فرمايم نفس خود را از شرّ چيزى كه پنهان است.