اى رحم‌كننده‌ترين رحم‌كنندگان.

ه: دعاهاى حضرت امام زين العابدين على بن الحسين 8‌

ابن طاوس گويد كه ذكر مى‌كنيم آنچه را كه ما اختيار نموده‌ايم از دعاهاى جدّ ما و مولاى ما از جهت دختر معظّمه ايشان امّ كلثوم بنت حضرت امام زين العابدين علىّ بن الحسين عليهما السّلام.

1- پس از آن جمله دعائى است از براى مولاى ما علىّ بن الحسين عليهما السّلام در هنگامى كه با عموى خود محمد بن حنفيه به نزد حجر الاسود به محاكمه رفتند، از جهت آنكه به امامت آن حضرت گواهى دهد. به سندهاى ما تا به سعد بن عبد اللَّه مروى است كه در كتاب خود نقل نموده است كه حديث نمود به من حسن بن علىّ بن عبد اللَّه، از حسين بن سيف، از محمّد بن سليمان بصرى، از ابراهيم بن مفضّل، از ابان بن تغلب، از حضرت ابا عبد اللَّه امام جعفر صادق 7 فرمودند كه: اين دعائى است كه آن را علىّ بن الحسين عليهما السّلام خواندند در وقتى كه محاكمه با محمّد بن حنفيّه را به سوى حجر الاسود بردند. ابان بن تغلب گويد كه پس حضرت امام جعفر صادق 7 فرمودند كه: اى ابان بايد كه شماها اين دعا را نخوانيد مگر از براى امرى كه در آن از امر دنيا و آخرت اهتمام داشته باشيد، پس بدرستى كه مردمان مرتبه اين دعا را نمى‌دانند. بدرستى كه اين دعا از جمله دعاهاى مخزون و سپرده‌شده نزد آل محمّد عليهما السّلام است و دعا اين است:

خداوندا بدرستى كه سؤال مى‌كنم از تو به آن نام تو كه نوشته شده است در سراپرده شرف و سؤال مى‌كنم ترا به حقّ نام تو كه نوشته شده است در سراپرده حسن و جمال (يعنى عظمت تو) و سؤال مى‌كنم ترا به نام تو كه نوشته شده است در سراپرده بزرگى و سؤال مى‌كنم ترا به نام تو كه نوشته شده است در سراپرده عظمت و سؤال مى‌كنم ترا به نام تو كه نوشته شده است در سراپرده عزّت و سؤال مى‌كنم ترا به نام تو كه نوشته شده است در سراپرده توانائى و سؤال مى‌كنم ترا به نام تو كه نوشته شده است در سراپرده نهانى‌هاى پيشى گرفته و تفوّق‌كننده نيكوى صاحب نور و حسن [يارى‌كننده‌] پروردگار فرشتگان كه هشت است عدد آنها و پروردگار عرش بزرگ و به حقّ آن چشمى كه نمى‌خوابد و به حقّ آن نام بزرگ‌تر بزرگ‌تر بزرگ‌تر و به حقّ آن نام عظيم‌تر عظيم‌تر عظيم‌تر[1] فراگيرنده به پادشاهى عالم آسمانها و زمين و به حقّ آن نام كه روشن گشته است به بركت آن آفتاب و نورانى شده است بركت آن ماه و مملوّ گشته‌اند به بركت آن درياها و قرار گرفته‌اند به بركت آن كوهها و به آن نام كه بپا ايستاده‌اند عرش و كرسى و به حقّ نام‌هاى تو كه پاكيزه‌هاى تعظيم كرده‌شده‌هاى سپرده‌شده‌هاى‌

[1] -تكرار جهت تيمّن و تبرّك و تاكيد است.