را و زائيده نشده و نمى‌باشد و نبوده مر او را مانند و همسر هيچ كس و همچنين است خداى كه پرورنده ماست و كافى است ما را خداى. و نيكو وكيل است او و قوى‌تر مددكارى است [به درستى كه او قوى است‌].

5- حرز دو امام بزرگوار حضرت امام حسن و حضرت امام حسين عليهما السّلام‌

روايت نموده شيخ علىّ بن عبد الصّمد، از شيخ فقيه جدّ خود علىّ بن حسن [حسين خ. ل.] بن عبد الصّمد تميمى كه خبر داده به من والدم ابو الحسن فقيه كه حديث نموده به ما ابو القاسم علىّ بن محمّد بن معادى [معاذى خ. ل.] كه محله‌اى است در نيشابور كه منسوب بوده است به معاد بن مسلم و او نقل نموده از ابو جعفر محمّد بن على كه حكايت نمود به ما محمّد بن حسن بن احمد بن وليد، از محمّد بن حسن، از احمد بن عبد اللَّه برقى، از قاسم بن يحيى بن حسن بن راشد، از جدّ خود ابى بصير و محمّد بن مسلم و اين هر دو گفتند كه: حديث فرمودند به ما حضرت امام جعفر بن محمّد الصّادق از پدر خود و همچنين از پدران خود، از حضرت امير المؤمنين علىّ بن ابى طالب عليهم السّلام كه فرمودند: حضرت پيغمبر 6 تعويذ نمودند حضرت امام حسن و امام حسين عليهما السّلام را به اين عوذه و امر فرمودند به همه اصحاب كه ايشان نيز مداومت بخواندن اين دعا نمايند و دعا اين است:

ابتدا مى‌كنم به نام خداى بخشنده مهربان پناه مى‌فرمايم نفس خودم را و ملّتم را و منسوبانم را و مالم را و فرزندانم را و عاقبتهاى كارم را و آنچه داده است به من پروردگار من و عطا نموده به قوّت خداى تعالى و بزرگى خدا و عظمت خدا و پادشاهى خدا و شفقت خدا و مهربانى خدا و آمرزش خدا و قوّت خدا و توانائى خدا و به نعمتهاى خدا و به خالق بودن خدا و به ركنهاى‌[1] خدا و به جامع بودن‌[2] خدا مر همه صفات كمال را و به پيغمبر خدا كه شفقت خدا باد بر آن حضرت و بر آل او و درود.

و به توانائى خدا بر هر چيزى كه خدا خواهد از آزار رسانيدن گزنده‌اى كه نكشد و گزنده‌اى كه تلف نمايد و از آزار نمودن جنّ و انس و از شرّ چيزى كه حركت نمايد در

[1] -مراد از اركان خداى تعالى صفتهاى ثبوتيّه كماليّه است كه عمده و منشأ ساير صفات است، و مى‌تواند بود كه مراد انبيا و اوصيا و ائمّه باشد كه همگى اركان دين خدايند، و محتمل است كه ركن به معنى عزّت و قوّت باشد. و اللَّه يعلم

[2] -پوشيده نماند كه اوّلا پناه به خصوص هر يك از صفات الهى برده و شمردن همگى از صفات خدا متعذّر بود، لهذا پناه به صفتى برده كه آن مشتمل بر همه صفات باشد كه عبارت از جامع بودن خدا باشد مر جميع صفات كمال را، و احتمال دارد كه مراد از جمع خدا جمع نمودن مر اسباب وجود و اسباب كارهاى خير مخلوقات باشد، يا اين كه مراد جمع نمودن خداست مر همه خلايق را در روز حساب، يا آن كه مراد جمع نمودن خداست ما بين اشيا كه مثل باشند يا ضد باشند با يك ديگر، و معنى اوّل ادقّ و انسب است. و اللَّه يعلم