نام کتاب : ترجمه مهج الدعوات و منهج العبادات سيد بن طاووس نویسنده : طبسي، محمد تقي جلد : 1 صفحه : 110
خودش اگر باقى مىگذارى تو او را و نگاهدار
مرا از شرّ او و از غيبت كردن او و از اشاره گوشه چشم او و از قهر او و دشمنى او و
نگاه كن تو او را به نظر خفت كه هلاك نمائى تو به سبب آن نگاه او را پس بدرستى كه
تو سختترى از همه مردم در عذاب نمودن و شديدترى در عقاب كردن.
7- قنوت مولاى ما حضرت على بن موسى الرضا 7
جزع جزع به سوى تو است اى صاحب غلبه كردن[1]
و خواهش خواهش به سوى تو است اى آنكه لايق به اوست فخر نمودن،[2]
و توئى خداوندا بيننده حركتكنندههاى در خاطرها و توئى ديدهبان حركتهاى دلها و
توئى مطلع و مشرف بر پنهانهاى در خاطرها از غير تعبى و نه مشقّتى [نه ستم كردنى]
و به تحقيق كه مىبينى تو خداوندا آنچه را كه[3]
نيست از تو پنهان و ليكن مدارا نمودن تو ايمن گردانيده است اهل آن چيز را بر آن از
روى جرأت و سركشى و گردن پيچى و دشمنى و آنچه مىبينند آن را[4]
دوستان تو از مندرس شدن اثرهاى حق و برطرف شدن نشانههاى آن و زياده شدن قبيحها و
مداومت نمودن اهل قبايح بر قبايح و ظاهر شدن باطل و شيوع قبول نمودن ظلم و راضى
شدن به آن ظلم در داد و ستدها و در بدعتها به تحقيق كه جارى شده است به آن
عادتها[5] و گرديده
است مثل واجبها و سنّتها خداوندا پس پيشى گير كسى را كه هر گاه امداد نمايى او
را به اين رضا رستگار خواهد بود و شخصى را كه هر گاه قوّت دهى او را به اين قبول
نخواهد ترسيد از اشاره به چشم هر اشارهكنندهاى و فروگير ظالم را گرفتن سختى و
مباش تو براى او رحمكننده و نه به او مهربان خداوندا بار خدايا بار الها پيشى گير
ايشان را به عذاب[6]. خداوندا
تعجيل نماى ايشان را به عقاب. خداوندا مهلت مده ايشان را. خداوندا عذاب نماى ايشان
را در صبح و در وقت ظهر و در سحر و در شب
[1] -يا آن كه اى صاحب مجلسى كه احضار مىفرمائى خلايق
را در آن جهت ديوان و امور سلطنت. و اللَّه يعلم
[2] -يا آن كه به سبب او است تفاخر و بزرگى هر احدى بر
ديگرى. و اللَّه يعلم
[4] -و ممكن است كه« يعانيه» به تقديم نون بر يا خوانده
شود، چنانچه در بعضى از نسخهها است، مشتقّ از« عنا» به معنى رنج و تعب كشيدن و در
اين هنگام كلمه« من» تعليلى خواهد بود، يعنى و آن چه رنج مىبرند و تعب مىكشند
دوستان تو از جهت مندرس شدن اثرهاى حقّ تا به آخر. و اللَّه يعلم
[5] -يعنى به قبول نمودن و راضى شدن به ظلم و صبر كردن.
و اللَّه يعلم