(تا شما مردم) به خدا و رسولش ايمان بياوريد و از او دفاع كنيد، و او را بزرگ بداريد، و خدا را صبح و شام تسبيح بگوييد.»
اداى نماز و واجبات:
«إِنَّ الصَّلاةَ كانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتاباً مَوْقُوتاً»[1]
«زيرا نماز وظيفه ثابت و معيّنى براى مؤمنان است.»
«فَسُبْحانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَ حِينَ تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ عَشِيًّا وَ حِينَ تُظْهِرُونَ»[2]
«منزّه است خداوند به هنگامى كه شام مىكنيد و هنگامى كه صبح مىكنيد، و حمد و ستايش مخصوص ذات پاك اوست، در آسمان و زمين (منزّه است) به هنگام عصر و هنگامى كه وارد ظهر مىشويد!»
«أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلى غَسَقِ اللَّيْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كانَ مَشْهُوداً»[3]
«نماز را از زوال خورشيد (هنگام ظهر) تا نهايت تاريكى شب (نيمه شب) برپا دار! و همچنين نماز صبح را، چرا كه قرآن فجر، مشهود (فرشتگان شب و روز) است.»
«حافِظُوا عَلَى الصَّلَواتِ وَ الصَّلاةِ الْوُسْطى وَ قُومُوا لِلَّهِ قانِتِينَ»[4]
«در انجام همه نمازها مخصوصا نماز وسطى، مداومت كنيد و در حفظ آن كوشا باشيد و با خضوع و خشوع كامل، براى خدا بپا خيزيد!»
وَ لا تَجْهَرْ بِصَلاتِكَ وَ لا تُخافِتْ بِها وَ ابْتَغِ بَيْنَ ذلِكَ سَبِيلًا»[5]
«نمازت را زياد بلند مخوان، زياد هم آهسته نخوان، بلكه ميان اين دو راه اعتدال را انتخاب كن!»
حجّ خانه خدا (دستكم يكبار در تمام عمر):
«إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبارَكاً وَ هُدىً لِلْعالَمِينَ فِيهِ آياتٌ بَيِّناتٌ مَقامُ إِبْراهِيمَ وَ مَنْ
[1] - نساء( 4) آيه 103.
[2] - روم( 30) آيه 18- 17.
[3] - اسراء( 17) آيه 78.
[4] - بقره( 2) آيه 238.
[5] - اسراء( 17) آيه 110.