«هرگاه به هنگام داورى يا شهادت و يا در مورد ديگر سخنى مى‌گوييد، عدالت را رعايت كنيد و از مسير حق منحرف نشويد، هرچند در مورد خويشاوندان شما باشد.»

«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَداءَ لِلَّهِ وَ لَوْ عَلى‌ أَنْفُسِكُمْ أَوِ الْوالِدَيْنِ وَ الْأَقْرَبِينَ إِنْ يَكُنْ غَنِيًّا أَوْ فَقِيراً فَاللَّهُ أَوْلى‌ بِهِما.»[1]

«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، كاملا قيام به عدالت كنيد، و فقط به خاطر خدا شهادت به حق دهيد، اگرچه به زيان شخص شما يا پدر و مادر و يا نزديكان تمام شود.»

آشتى دادن افراد:

«إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ»[2]

«مؤمنان برادر يكديگرند، پس دو برادر خود را صلح و آشتى دهيد، و تقواى الهى پيشه كنيد، باشد كه مشمول رحمت او واقع شويد.»

«فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَصْلِحُوا ذاتَ بَيْنِكُمْ»[3]

«تقوا را پيشه كنيد، و در ميان خود اصلاح كنيد.»

«لا خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاحٍ بَيْنَ النَّاسِ»[4]

«در غالب جلسات غايبانه و مخفيانه آنها كه براساس نقشه‌هاى شيطنت‌آميز بنا شده خير و سودى نيست، مگر اين‌كه كسى در نجواى خود توصيه به صدقه و كمك به ديگران يا انجام كار نيك، و يا اصلاح در ميان مردم مى‌نمايد.»

ميانجى‌گرى:

«مَنْ يَشْفَعْ شَفاعَةً حَسَنَةً يَكُنْ لَهُ نَصِيبٌ مِنْها»[5]

«هركه ديگرى را به كار نيك وادارد، سهمى از آن خواهد داشت.»

[1] - نساء( 4) آيه 135.

[2] - حجرات( 49) آيه 10.

[3] - انفال( 8) آيه 1.

[4] - نساء( 4) آيه 114.

[5] - نساء( 4) آيه 85.