responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : آيين اخلاق در قرآن (ترجمه دستور الأخلاق فى القرآن) نویسنده : دراز، محمد بن عبد الله؛ مترجم محمد رضا عطائي    جلد : 1  صفحه : 795

مگر آن‌چه در گذشته واقع شده است. خداوند آمرزنده و مهربان است. ازدواج و آميزش جنسى با زنان شوهردار حرام است، مگر آن‌ها را كه (از طريق اسارت) مالك شده‌ايد.»

«وَ لا تَنْكِحُوا الْمُشْرِكاتِ حَتَّى يُؤْمِنَّ وَ لَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكَةٍ وَ لَوْ أَعْجَبَتْكُمْ وَ لا تُنْكِحُوا الْمُشْرِكِينَ حَتَّى يُؤْمِنُوا وَ لَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكٍ وَ لَوْ أَعْجَبَكُمْ أُولئِكَ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَ اللَّهُ يَدْعُوا إِلَى الْجَنَّةِ وَ الْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ»[1]

«با زنان مشرك و بت‌پرست مادام كه ايمان نياورده‌اند، ازدواج نكنيد، كنيزان باايمان از زن آزاد بت‌پرست بهترند، هرچند زيبايى او شما را به اعجاب آورد. دختران خود را نيز به مردان بت پرست مادامى كه ايمان نياورده‌اند، ندهيد. يك غلام باايمان از يك آزاد بت‌پرست بهتر است، هر چند (مال و موقعيّت او) شما را به اعجاب آورد، آنها (مشركان) به سوى آتش دعوت مى‌كنند، در حالى‌كه خدا (و مؤمنان) دعوت به بهشت و آمرزش به فرمانش مى‌كنند.»

«الزَّانِي لا يَنْكِحُ إِلَّا زانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَ الزَّانِيَةُ لا يَنْكِحُها إِلَّا زانٍ أَوْ مُشْرِكٌ وَ حُرِّمَ ذلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ»[2]

«مرد زناكار جز با زن زناكار يا مشرك ازدواج نمى‌كند و زن زناكار جز مرد زناكار يا مشرك به ازدواج خود درنمى‌آورد و اين كار بر مؤمنان تحريم شده است.»

روابطى كه حلال شده است:

«وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ النِّساءِ إِلَّا ما مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ كِتابَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ أُحِلَّ لَكُمْ ما وَراءَ ذلِكُمْ أَنْ تَبْتَغُوا بِأَمْوالِكُمْ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسافِحِينَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً وَ لا جُناحَ عَلَيْكُمْ فِيما تَراضَيْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِيضَةِ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلِيماً حَكِيماً وَ مَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ مِنْكُمْ طَوْلًا أَنْ يَنْكِحَ الْمُحْصَناتِ الْمُؤْمِناتِ فَمِنْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ مِنْ فَتَياتِكُمُ الْمُؤْمِناتِ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمانِكُمْ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ فَانْكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَ آتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَناتٍ غَيْرَ مُسافِحاتٍ وَ لا مُتَّخِذاتِ أَخْدانٍ فَإِذا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ ما عَلَى الْمُحْصَناتِ مِنَ الْعَذابِ ذلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ وَ أَنْ تَصْبِرُوا خَيْرٌ لَكُمْ»[3]


[1] - بقره( 2) آيه 221.

[2] - نور( 24) آيه 3.

[3] - نساء( 4) آيه 25- 24.

نام کتاب : آيين اخلاق در قرآن (ترجمه دستور الأخلاق فى القرآن) نویسنده : دراز، محمد بن عبد الله؛ مترجم محمد رضا عطائي    جلد : 1  صفحه : 795
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست