بر خود حرام مكنيد، از حدّومرزها فراتر نرويد، زيرا خداوند تجاوزكنندگان را دوست نمى‌دارد، از آن‌چه خداوند به شما روزى داده است، حلال و پاكيزه بخوريد.»

«كُلُوا مِنْ طَيِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ وَ اشْكُرُوا لِلَّهِ»[1]

«از نعمت‌هاى پاكيزه كه به شما نعمت داده‌ايم، بخوريد و شكر خدا را به جا آوريد.»

«يا بَنِي آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَيْكُمْ لِباساً يُوارِي سَوْآتِكُمْ وَ رِيشاً وَ لِباسُ التَّقْوى‌ ذلِكَ خَيْرٌ»[2]

«اى فرزندان آدم! ما لباسى بر شما فروفرستاديم كه (اندام شما را مى‌پوشاند و) زشتى‌هاى بدنتان را پنهان مى‌سازد، مايه زينت شماست، لباس پرهيزگارى و تقوا از آن هم بهتر است.»

«يا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّيِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِيَ لِلَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا خالِصَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ»[3]

«اى فرزند آدم! زينت خود را به هنگام رفتن مسجد با خود داشته باشيد، بخوريد و بنوشيد، ولى اسراف نكنيد كه خدا مسرفان را دوست نمى‌دارد. بگو: چه كسى زينت‌هاى الهى را كه براى بندگانش آفريده و هم‌چنين مواهب و روزى‌هاى پاكيزه را تحريم كرده، بگو: اين نعمت‌ها براى افراد باايمان در اين زندگى آفريده شده، ولى در قيامت اين‌ها همه در اختيار افراد باايمان قرار مى‌گيرد.»

رابعا- مخالفت به دليل اضطرار:

«وَ ما لَكُمْ أَلَّا تَأْكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ قَدْ فَصَّلَ لَكُمْ ما حَرَّمَ عَلَيْكُمْ إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ»[4]

«چرا از حيواناتى نمى‌خوريد كه نام خدا بر آنها گفته شده؟ درحالى‌كه آن‌چه را بر شما حرام است، خداوند شرح داده است، مگر در صورتى كه ناچار شويد.»

«إِنَّما حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزِيرِ وَ ما أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللَّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ باغٍ وَ لا عادٍ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ»[5]

«خداوند تنها گوشت مردار، خون، گوشت خوك و گوشت هر حيوانى را كه به هنگام ذبح نام غير

[1] - بقره( 2) آيه 172.

[2] - اعراف( 7) آيه 26.

[3] - اعراف( 7) آيه 32- 31.

[4] - انعام( 6) آيه 119.

[5] - بقره( 2) آيه 173.