«لَقَدْ كانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُوا اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الْآخِرَ»[1]

«براى شما در (زندگى) رسول خدا (و عمل‌كرد او در ميدان احزاب) سرمشق نيكويى بود، براى آنها كه اميد به (رحمت) خدا و روز رستاخيز دارند و خدا را بسيار ياد مى‌كنند ...»

«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصارَ اللَّهِ كَما قالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوارِيِّينَ مَنْ أَنْصارِي إِلَى اللَّهِ قالَ الْحَوارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللَّهِ»[2]

«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! ياران خدا باشيد، همان‌گونه كه عيسى بن مريم به حواريون گفت: چه كسانى در راه خدا ياوران من هستند؟! و حواريون (در پاسخ با نهايت افتخار گفتند:) ما ياوران خداييم!»

ميانه‌روى:

«وَ لا تَجْهَرْ بِصَلاتِكَ وَ لا تُخافِتْ بِها وَ ابْتَغِ بَيْنَ ذلِكَ سَبِيلًا»[3]

«نمازت را زياد بلند مخوان و زياد هم آهسته مخوان! بلكه ميان اين دو راه اعتدال را انتخاب كن!»

«وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً وَ الَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِياماً وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذابَها كانَ غَراماً إِنَّها ساءَتْ مُسْتَقَرًّا وَ مُقاماً وَ الَّذِينَ إِذا أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَ لَمْ يَقْتُرُوا وَ كانَ بَيْنَ ذلِكَ قَواماً»[4]

«و بندگان خاصّ خداوند رحمان كسانى هستند كه با آرامش و بى‌تكبّر بر روى زمين راه مى‌روند و هنگامى كه جاهلان آنها را مورد خطاب قرار مى‌دهند (و به جهل و جدال و سخنان زشت مى‌پردازند)، در پاسخ آنها سلام مى‌گويند، و آنها كسانى هستند كه شبانگاه براى پروردگارشان سجده و قيام مى‌كنند و كسانى هستند كه پيوسته مى‌گويند: پروردگارا! عذاب جهنّم را از ما برطرف گردان كه عذابش سخت و شديد و پردوام است، چراكه جهنّم بد جايگاه و بد محلّ اقامتى است، و آنها كسانى هستند كه به هنگام انفاق نه اسراف مى‌كنند و نه سخت‌گيرى، بلكه در ميان اين دو اعتدال را رعايت مى‌كنند.»

[1] - احزاب( 33) آيه 21.

[2] - صف( 61) آيه 14.

[3] - اسراء( 17) آيه 110.

[4] - فرقان( 25) آيه 67- 63.