نرمش و فروتنى:

«وَ اقْصِدْ فِي مَشْيِكَ وَ اغْضُضْ مِنْ صَوْتِكَ إِنَّ أَنْكَرَ الْأَصْواتِ لَصَوْتُ الْحَمِيرِ»[1]

«پسرم!) در راه رفتن اعتدال را رعايت كن و از صداى خودت بكاه! چرا كه زشت‌ترين صداها، صداى خران است.»

«وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً»[2]

«و بندگان خاصّ خداوند رحمان كسانى هستند كه با آرامش و بى‌تكبّر روى زمين راه مى‌روند.»

مواظبت در اظهارنظرها:

«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ»[3]

«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از بسيارى از گمان‌ها بپرهيزيد كه بعضى از گمان‌ها گناه است.»

«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ جاءَكُمْ فاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا أَنْ تُصِيبُوا قَوْماً بِجَهالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلى‌ ما فَعَلْتُمْ نادِمِينَ»[4]

«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! اگر شخص فاسقى خبرى براى شما بياورد، درباره آن تحقيق كنيد، مبادا (در صورت عمل بدون تحقيق) به گروهى از روى نادانى آسيب برسانيد و از كرده خود پشيمان شويد.»

«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا ضَرَبْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَتَبَيَّنُوا وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقى‌ إِلَيْكُمُ السَّلامَ لَسْتَ مُؤْمِناً تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَياةِ الدُّنْيا فَعِنْدَ اللَّهِ مَغانِمُ كَثِيرَةٌ كَذلِكَ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلُ فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَتَبَيَّنُوا إِنَّ اللَّهَ كانَ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيراً»[5]

«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، هنگامى كه در راه جهاد گام برمى‌داريد، تحقيق و جست‌وجو كنيد، و به كسانى كه اظهار اسلام مى‌كنند، نگوييد مسلمان نيستيد، مبادا به خاطر نعمت‌هاى ناپايدار

[1] - لقمان( 31) آيه 19.

[2] - فرقان( 25) آيه 63.

[3] - حجرات( 49) آيه 12.

[4] - حجرات( 49) آيه 6.

[5] - نساء/ 94.