تعجب مى‌كردند كه چرا حضرت براى صداى سينه اين بچه گريه مى‌كند) حضرت فرمود: چرا نگاه مى‌كنيد به رحمتى كه خداوند هر كجا بخواهد آن رحمت را قرار مى‌دهد (يعنى گريه من بر اين بچه گريه رحمت است) خداوند فقط به بندگان رحيمش ترحم مى‌فرمايد.

(يعنى تا رحم و عطوفت و مهربانى نداشته باشيد مورد رحمت و عطوفت خدا قرار نمى‌گيريد.)

ايضا گريه پيامبر 6 بر امامه‌

از اسامه بن زيد نقل شده است كه گفت: رسول اكرم 6 به نزد امامه دختر زينب رفت و ديد كه نفس امامه در سينه‌اش به سختى صدا مى‌كند.

حضرت فرمود: هر چه خدا مى‌گيرد مال خودش هست و آن چه عطا مى‌كند نيز از آن او است، براى همه يك اجل و مدت معينى است و همه به سوى آن مى‌روند. حضرت بر حالت امامه رقّت كرد و گريست.

سعد بن عباده به حضرت عرض كرد: آيا شما براى امامه گريه مى‌كنى در حالى كه خودت ما را از گريه كردن در اين گونه موارد نهى فرموديد؟

حضرت فرمود: گريه رحمت است كه خداوند متعال آن را در قلوب بندگانش قرار داده و خداوند فقط به بندگان با رحم و دلسوزش ترحم مى‌فرمايد.