اولين كسى كه بر مرگ فرزند گريه كرد حضرت آدم 7 بود كه بر مرگ فرزندش هابيل گريست و بر او مرثيه‌خوانى كرد و بسيار محزون گرديد.

حالت حضرت يعقوب 7 بر كسى مخفى نيست. او به قدرى از فراق حضرت يوسف 7 گريست كه چشمانش از شدت حزن و اندوه سفيد گرديد.

گريه‌هاى امام سجاد 7‌

از جمله روايات مشهور اين است كه، امام صادق 7 فرمود:

زين العابدين 7 چهل سال گريه كرد، در حالى كه روزها روزه بود و شبها مشغول عبادت و موقع افطار كه غلام حضرت آب و غذا براى او حاضر مى‌نمود، مقابل حضرت گذاشته عرض مى‌كرد: آقا غذا ميل بفرماييد! حضرت نگاهى به غذا و آب مى‌كرد و مى‌فرمود:

«قتل ابن رسول اللَّه جائعا قتل ابن رسول اللَّه عطشانا.»

يعنى چگونه من غذا و آب بخورم در حالى كه پسر پيغمبر 6 با شكم گرسنه و لب تشنه كشته شد. اين كلمات را آن قدر مكرر مى‌فرمود كه طعام با اشك چشمان مبارك ايشان مخلوط مى‌شد. اين روش هميشه ادامه داشت تا اين كه حضرت به خداى عز و جل ملحق گرديد.[1]

[1] - مثير الأحزان، ص 115