فصل‌

علاوه بر اين كه در پايان باب صبر، حالات عده‌اى از صابران ذكر شد در اين فصل نيز حالات عده‌اى ديگر از بزرگان سلف كه راضى به قضا و قدر الهى بودند ذكر مى‌گردد، با اين تفاوت كه بيشتر آنچه را در باب صبر در مورد حالات بزرگان ذكر شد مربوط به صبر و رضاى كسانى بود كه در خصوص مرگ فرزند صبر نمودند، ولى در اين باب به طور عموم داستان و حكايات كسانى كه به بلا مبتلا شدند ذكر مى‌شود خواه مصيبت مرگ فرزند باشد يا غير آن.

1- حكايت بلا و گرفتارى حضرت ايوب 7‌

وقتى كه بلا و گرفتارى حضرت ايوب 7 شدت يافت عيال آن حضرت به او گفت: آيا دعا نمى‌كنى كه خداوند بلا را از تو برطرف نمايد؟

حضرت ايوب فرمود: اى زن! من هفتاد سال در حال رفاه و آسايش زندگى كردم، حال مايلم كه هفتاد سال در بلا و گرفتارى باشم تا شايد بتوانم شكر نعمت‌هاى گذشته را ادا كنم و صبر كردن در برابر بلا براى من سزاوارتر است.