و السّخط.»

پيامبر اسلام 6 فرمود: خداوند متعال به حكمت و جلالش آسايش و گشايش را در رضا و يقين و حزن و اندوه را در نارضايتى و شك قرار داد.» يعنى كسانى كه از كار خدا راضى هستند و به مرحله يقين رسيده‌اند، آرامش و آسايش نيز دارند. و كسانى كه از كار خدا ناراضى هستند و شك و ترديد دارند و هميشه متزلزل و ناراحتند و پيوسته به كار خدا چون و چرا مى‌كنند كه چرا هوا گرم است؟ چرا هوا سرد است؟ چرا باران مى‌بارد؟ چرا باران نمى‌آيد؟ چرا مريض مى‌شوم؟ اگر چنين نمى‌كرد، چنان نمى‌شد و اگر جبهه نمى‌رفت كشته نمى‌شد و ...

مقام رضا و خشنودى از بالاترين مقامات است‌

15-

و قال علىّ بن الحسين 7‌ «الزّهد عشرة اجزاء. اعلى درجة الزّهد ادنى درجة الورع و اعلى درجة الورع ادنى درجة اليقين و اعلى درجة اليقين ادنى درجة الرّضا[1].»

حضرت على بن الحسين 7 فرمود: «زهد داراى ده جزء است. بالاترين درجه زهد پايين‌ترين درجه ورع و پرهيزگارى است، و بالاترين درجه ورع و پرهيزگارى پايين‌ترين درجه يقين است، و بالاترين درجه يقين پايين‌ترين درجه رضا است.»

[1] - اصول كافى، ج 2، ص 62. كتاب ايمان و كفر باب رضا به قضا حديث 10