مأموران پيشنهاد او را پسنديدند و او را كنار دريا برده و سر از بدنش جدا كردند و نزد سلطان بردند. سلطان از قضيه بشدت ناراحت شد و گفت چرا او را زنده نياورديد و دستور قتل قاتل يا قاتلان شهيد را صادر كرد.

علت اشتهار لقب شهيد اول و ثانى‌

در ميان صدها شهيد از علماى شيعه جناب «شيخ جمال الدين محمد بن مكى» و «شيخ زين الدين» به شهيد اول و ثانى معروف و مشهور شدند.

مرحوم علامه امينى در كتاب «شهداء الفضيله» زندگانى 130 نفر از علماى شيعه، از قرن چهارم هجرى تا عصر خودش را گرد آورده است كه چهل نفر آنها قبل از شهيد اول و حدود 55 نفر آنها قبل از شهيد ثانى به شهادت رسيده‌اند در عين حال اين دو شخصيت به شهيد اول و ثانى ملقب شده‌اند. علتش اين است كه اين دو بزرگوار از شخصيّت‌هاى طراز اول علما بوده‌اند و تا آن زمان سابقه نداشته كه چنين شخصيت‌هاى بزرگ علمى را با آن وضع دلخراش به شهادت برسانند.

شهيد اول را نيز با وضع دلخراش ترى در روز پنج‌شنبه نهم جمادى الاولى سال 786 هجرى- در عهد سلطنت برقوق- به‌