زن رو كرد به يكى از بزرگان قوم خود و گفت: سزاوار است كسى كه از نعمت سلامتى برخوردار است براى توفيق خودش قبل از مردنش كوتاهى نكند و سخنان ارزشمندى در اين زمينه گفت، سپس اشعارى گفت كه مضمونش اين است «فرزند من مونسم بود و خداوند او را برد پس اگر من صبر كنم نزد خدا اجر دارم و اگر صبر نكنم و گريه نمايم براى من فايده‌اى ندارد.» آن بزرگ گفت: ما هميشه از زنها به هنگام مصيبت، جزع و فزع مى‌شنيديم. اين روش تو براى زنها پندى است كه ديگر به هنگام مصيبت بى‌تابى نكنند واقعا تو صبر نيكويى نمودى، اصلا اين عمل تو شباهت به زنها ندارد و زنها هرگز نمى‌توانند در اين طور مواقع خود را كنترل كنند.

سپس آن زن سخنانى گفت كه خلاصه‌اش اين است «صبر هم ظاهرش نيكو و هم عاقبتش پسنديده است ولى جزع و بيتابى هم ظاهرش ناپسند است و هم در پيشگاه خدا گناه است و اگر صبر و جزع به صورت دو مردى درآيند صبر به صورت مرد زيبا و كريمى است و همين بس است در فضيلت صبر كه خداوند به صابران وعده‌هاى بزرگى داده است».

13- حكايت بانويى كه سه پسرش در جنگ خيبر شهيد شدند

در روايت است كه سه برادر در جنگ خيبر شهيد شدند وقتى كه خبر شهادت آنها به مادرشان رسيد مادر آنها گفت: فرزندانم در حال‌