را بياموزند.

6- حج و زيارت‌

مكّه وطن پيامبر خدا بود و مسجد الحرام نزد او حرمت و قداست بالايى داشت و به حج و طواف كعبه عشق مى‌ورزيد.

هنگام ورود به مكّه، پيوسته نام خدا را بر زبان داشت و خدا را به بزرگى مى‌ستود.

وقتى وارد مسجد الحرام مى‌شد، رو به كعبه مى‌ايستاد و دعا مى‌كرد. كعبه را طواف مى‌كرد، حجر الاسود را مى‌بوسيد.[1] و در هر دور، دست بر آن مى‌كشيد. سراغ آب زمزم مى‌رفت و از آن مى‌نوشيد. حتّى وقتى در مدينه بود، مى‌خواست كه از آب زمزم برايش هديه آورند: «كان النَّبِيُّ يَسْتَهدِي مِنْ ماءِ زَمْزَمَ وَهُوَ بالمَدِينَةِ».[2]

عادت آن حضرت بود كه روز عيد قربان، گوسفند سفيد و بزرگ قربانى مى‌كرد. نقل شده است كه روز عيد قربان دو گوسفند ذبح مى‌كرد، يكى از جانب خود، ديگرى به نيابت از هر كسى از امتش كه توان قربانى نداشت.[3]

[1] - فروع كافى، ج 4، ص 567.

[2] - تهذيب الأحكام، ج 5، ص 471.

[3] - فروع كافى، ج 4، ص 495.