رسول خدا 6 نمونه اعلاى تميزى و آراستگى بود. در لباس پوشيدن نيز به اين نكته توجه داشت و در مورد نظافت جامه مى‌فرمود:

«مَنِ اتَّخَذَ ثَوباً فَليُنَظِّفْهُ».[1] هر كسى لباسى تهيه مى‌كند و مى‌پوشد آن را تميز كند.

لباس سفيد خودبه خود طورى است كه چرك و آلودگى آن زودتر معلوم مى‌شود و انسان مقيّد به سنّت نبوى نظافت، به شستن و تميز كردن آن روى مى‌آورد. به علاوه انبساط خاطر و باز شدن روحيه نيز از فوايد پوشيدن لباس روشن و سفيد است.

2- اندازه و كيفيت‌

جامه‌اى كه انسان را مغرور كند يا متكبر و خود برتر بينى آورد، ناپسند است. مقيد بودن به نوع خاصّى از جامه نيز اسارت آور است.

رسول خدا 6 هر گاه لباس تازه مى‌پوشيد خدا را شكر و سپاس مى‌گفت و جامه قبلى را به مسكين مى‌داد:

«كانَ مِنْ فِعْلِهِ اذا لَبِسَ الثَّوبَ الجديدَ حَمِدَاللَّه».[2]

[1] - مكارم الاخلاق، ص 103.

[2] - بحار الانوار، ج 16، ص 251، مكارم الاخلاق، ص 36.