لَمْ يَفْعَلْ فَرَّطَ، فَانْ فَرَّطَ ضَيَّعَ، فَانْ ضَيَّعَ اثِمَ وَانْ اثِمَ سَكَنَ النَّارَ وَالَّذى‌ بَعَثَ مُحَمَّداً بِالْحَقِّ»[1]

دوست ندارم، جوانى از شما مسلمانان را ببينم مگر آنكه روز او به يكى از دوحالت آغاز شود؛ يا دانشمند باشد يا دانشجو، اگر چنين نكرد (ودر نادانى به سر برد) در اداى وظيفه كوتاهى كرده و كوتاهى دراداى وظيفه از بين بردن جوانى است. از بين بردن جوانى گناه است و اگر مرتكب گناه شود، درعذاب الهى مسكن خواهد گزيد، قسم به خداوندى كه محمد (ص) را به حق به نبوّت فرستاده است.

ب- عبادت و بندگى:

اسلام، نسل جوان را دعوت مى‌كند كه بنده خدا باشند وخود را از افسار گسيختگى و بى بند و باريهايى كه دشمنان اسلام پيش پاى جوانان مى‌گذارند، برهانند. آنان كه ايام جوانى خود را صرف عبادت و بندگى خدا كرده، از گناهان پرهيز مى‌كنند، در پيشگاه الهى مورد احترام وارزش بوده، در سايه رحمت او بهره‌مند خواهند بود. رسول خداصلى الله‌عليه‌وآله فرمود:

«انَّ اللَّهَ يُحِبُّ الشَّابَّ الَّذى‌ يُفْنى شَبابَهُ فى‌ طاعَةِ اللَّهِ»[2]

همانا خداوند، جوانى را كه جوانى خود را در اطاعت و بندگى خدا گذرانده، دوست دارد.

همچنين فرمود:

«سَبْعَةٌ يُظِلُّهُمُ اللَّهُ فى‌ ظِلِّهِ يَوْمَ لا ضِلَّ الَّا ظِلُّهُ: امامٌ عادِلٌ وَ شابٌّ نَشَأَ فى‌ عِبادَةِ اللَّهِ ...»[3]

خداوند هفت گروه را در سايه رحمت خود جاى مى‌دهد، روزى كه سايه‌اى جز

[1] - بحارالانوار، ج 1، ص 170

[2] - ميزان الحكمة، ج 5، ص 9

[3] - همان مدرك