«بادِرْ شَبابَكَ قَبْلَ هَرَمِكَ وَ صِحَّتَكَ قَبْلَ سُقْمِكَ»[1]

جوانى‌ات را قبل از پيرى و سلامتت را قبل از بيمارى درياب.

امام كاظم عليه‌السلام از پدران خود، درتفسيرآيه «وَلاتَنْسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنْيا»[2] فرمود:

«لا تَنْسَ صِحَّتَكَ وَقُوَّتَكَ وَ فَراغَكَ و شَبابَكَ وَ نِشاطَكَ وَ غِناكَ وَانْ تَطْلُبَ بِهِ الْاخَرَةَ»[3]

سلامت، نيرومندى، فراغت، جوانى، نشاط و بى نيازى خود را فراموش مكن و (در دنيا از آنها بهره بردارى كن) از آن (سرمايه‌هاى عظيم) به نفع آخرت خود استفاده كن.

جوانى را درچه راههايى غنيمت بشماريم؟

راههايى كه فرصت جوانى بايد در آنها مصرف شود، در روايات اهل بيت عليهم السلام نشان داده شده كه به برخى از آنها اشاره مى‌كنيم:

الف- تحصيل علم:

از رسول خدا صلى‌الله عليه‌وآله نقل شده كه فرمود:

«مَنْ تَعَلَّمَ فى‌ شَبابِهِ كانَ بِمَنْزَلَةِ الرَّسْمِ فِى الْحَجَرِ»[4]

كسى كه درجوانى دانش بياموزد، مانند نقشى است كه بر سنگ كنده باشند.

امام صادق عليه‌السلام فرمود:

«لَسْتُ احِبُّ انْ ارَى الشَّابَّ مِنْكُمْ الَّا غادِياً فى‌ حالَيْنِ: امَّا عالِماً اوْ مُتعَلِّماً، فَانْ‌

[1] - شرح غررالحكم، آمدى، ج 3، ص 249

[2] - قصص، آيه 77، بهره خويش را از دنيا فراموش مكن

[3] - بحارالانوار، ج 71، ص 177، اسلاميه

[4] - سفينةالبحار، ج 1، ص 680