است، درباره ظلمت آسمانها فرموده: «و لا استطاعت جلابيب سواد الحنادس ان تردّ ما شاع فى السموات من تلألؤ نور القمر» خ 182 261 يعنى پرده‌هاى ظلمانى شبهاى تار نتوانست از درخشش نور آفتاب در آسمانها ممانعت كن

لوءلوء

مرواريد:

«اللوءلوء: الدرّ»

و آن فقط يك بار در «نهج» آمده است، درباره وصف بهشت فرموده: «و فى تعليق كبائس اللوءلوء الرطب فى عساليجها و افنانها» خ 165 239، و بيانديش در آويختن خوشه‌هاى مرواريد آبدار در شاخه‌هاى نرم و در همه شاخه‌هاى آن رجوع شود به «عسلاج»

لأم

موافقت:

«لامه الشى‌ء: وافقه»

التئام: اتفاق و اجتماع و انضمام:

«التام الشيئان»: اتفّقا

و آن پنج نوبت در «نهج» آمده است، درباره خلقت فرموده: «احال الاشياء لاوقاتها و لائم بين مختلفاتها و غرّز غرائزها» خ 1 40، تكوين اشياء را به اوقات مناسب محوّل كرد، ميان اجزاء مختلف آنها، توافق و انضمام به وجود آورد و غريزه و طبيعتهاى آنها را پديدار كرد.

به مالك اشتر مى‌نويسد: «ثمّ استوص بالتجّار و ذوى الصناعات و اوص بهم خيرا... حيث لا يلتئم الناس لمواضعها» نامه 53 438 يعنى تجار وسائل زندگى را از مكانهائى مى‌آورند كه مردم در مكانهاى آن وسائل، جمع نمى‌شوند و دستشان به آنجاها نمى‌رسد

لأمه

زره. و آن دو بار در «نهج» آمده است، در رابطه با تعليم جنگى فرموده: «و اكملوا اللأمة و قلقلوا السيوف فى اغمادها قبل سلّها...» خ 66 97، اكمال زره آن است كه بيضه و كلاه جنگى را بر آن بيفزايند، از آن آلات دفاع نيز قصد مى‌شود اكمالش كامل كردن آنهاست يعنى: زره‌ها را كامل كنيد و شمشيرها را قبل از كشيدن حركت دهيد، كه مبادا در وقت كشيدن براحتى خارج نشوند

درباره قرآن مجيد فرموده: «انزل عليه الكتاب نورا... و مطية لمن اعمله و آية لمن توسّم و جنّة لمن استلئم و علما لمن وعى» خ 198 316 استلام: به معنى زره پوشيدن است، خداوند قرآن را نور نازل كرد و مركب و برنده قرار داد براى كسى كه آنرا به كار بندد و علامتى براى آنكه علامت قرار دهد، و