باب اللّام

لاولا

«لاولا» كلمه‌اى است اشاره به سرعت كار و كم بودن وقت وقوع آن، و آن فقط يك بار در «نهج» آمده است آن حضرت به برادرش عقيل درباره دشمنى از دشمنانش مى‌نويسد: «فسرّحت اليه جيشا كثيفا من المسلمين... فاقتتلوا شيئا كلا و لا، فما كان الّا كموقف ساعة حتى نجا جريضا...» نامه 36 409،

ابن ابى الحديد گويد: «كلا و لا» يعنى مقدار كمى

و آن صفت «شيئا» است و آن كلمه‌اى است به چيزى گفته مى‌شود كه وقتش بسيار كم باشد. در نزد اهل لغت «كلا و ذا» معروف است چنانكه ابن هانى مغربى گويد

و اسرع فى العين من لحظة و اقصر فى السمع من لا و ذا

يعنى در چشم سريعتر از لحظه‌اى است و در گوش و شنيدن كوتاهتر از «لا و ذا» ولى همين شعر را محمد عبده «كلا و لا» نقل كرده است، ناگفته نماند: كاف آن تشبيه و اصل آن «لا و لا» است معنى كلام حضرت چنين است: به سوى او لشكر انبوهى از مسلمين را فرستادم و بسيار اندكى با هم جنگيدند مثل «لا و لا» پس نبود مگر به قدر ساعتى كه اندوهناك نجات يافت (و فرار كرد)

لألا

تلألؤ: نور افشانى و درخشش. و آن دو بار در «نهج» به كار رفته‌