از «قليل»

كمش

(مثل شرف) سرعت در رفتن و مانند آن:

«كمش كمشا: كان سريعا ماضيا»

تكميش: شدّت در راندن و به عجله واداشتن. از اين ماده دو مورد در «نهج» آمده است، درباره اهل تقوى فرموده: «و قدّم ذاد العاجلة سعيدا و بادر من وجل و اكمش فى مهل و رغب فى طلب و ذهب عن هرب» خ 83 112، يعنى توشه قيامت را با خوشبختى پيش انداخته و مبادرت به عمل كرده از روى خوف از قيامت سرعت در رفتن راه خدا نموده در مهلت زندگى رغبت كرده و در طلب آنچه لازم است و برگشته از آنچه فرار از آن واجب است.

و در حكمت 210 فرموده: «اتقوا الله تقيّة من شمّر تجريدا و جدّ تشميرا و كمّش فى مهل و بادر عن وجل» بترسيد از خدا ترسيدن كسى كه دامن بالا زده به طور كامل، و جدّى شده به طور عالى و تلاش كرده در سوق نفس به طرف خدا با دقت يا در مهلت دنيا و مبادرت به عمل كرده از روى خوف

كمل

كمال و كمول: به معنى تمام است در

صحاح و قاموس گويد: «الكمال: التمام»

مى‌شود گفت: كمال وصفى است بالاتر از تمام، مثلا تمام انسان آن است اعضايش ناقص نباشد ولى كمال آن است كه به بعضى صفات حميده را نيز دارا باشد، به هر حال موارد زيادى از آن در «نهج» آمده است، «اكمال» به كمال رساندن. درباره قرآن فرموده: «اتمّ نوره و اكمل به دينه» خ 183 265

كميل

كميل بن زياد نخعى از اعاظم و خواص اصحاب على 7 است و دعاى مشهور كميل از اوست، بعد از شهادت امير المؤمنين صلوات الله عليه حجّاج بن يوسف عليه لعائن الله در طلب كميل بود، چون او را نيافت حقوق اقوام او را قطع كرد. كميل بعد از شنيدن اين مطلب گفت: من پيرمردى بيش نيستم نبايد سبب قطع حقوق اقوام خود به شوم لذا آمده و خود را تسليم حجّاج كرد، حجّاج چون او را ديد گفت: در طلب تو بودم كميل فرمود: دندانهايت را براى من به صدا در نيار و تهديدم نكن از عمر من چيزى باقى نمانده، آنچه مى‌توانى بكن. وعده انتقام نزد خداست، بعد از قتل من انتقام خدا بر توست، امير المؤمنين 7‌