درباره اينكه ظلم و كبر از آلات فريفتن شيطان است فرموده: «فانّها مصيدة ابليس... فما تكدى ابدا و لا تشوى احدا لا عالما لعلمه و لا مقّلا فى طمره» خ 192 294، آنها آلات شكار شيطان است، هيچ وقت عاجز نمى‌شنوند و از كسى خطا نمى‌كنند.

نه از عالمى در اثر علمش و نه از فقيرى در اثر لباس كهنه‌اش (كجا مانده جاهل و يا ثروتمند باشد)

طمس

طمس و طموس محو و كهنه شدن و كهنه كردن، لازم و متعدى هر دو آمده است آن فقط يك بار در «نهج» ديده مى‌شود درباره جاهليت فرموده: «ارسله و اعلام الهدى دارسة و مناهج الدين طامسة» خ 195 308 خدا او را در وقتى فرستاد كه نشانه‌هاى هدايت كهنه و راههاى دين محو شده بود

طمع

اميد.

طبرسى فرمايد: طمع: علاقه نفس است به نفع مظنون

نظير آن است: امل و رجاء و نقيض آن يأس است از اين ماده موارد زيادى در «نهج» آمده است، جمع آن اطماع آيد.

«طماعية» به معنى طمع است درباره شيطان فرموده: «و استحكمت الطماعية منه فيكم» 192 288 و محكم شد طمع شيطان در شما

«مطمع»: چيزيكه در آن طمع مى‌كنند (طمع شده) جمع آن مطامع است چنانكه فرموده: «اكثر مصارع العقول تحت بروق المطامع» حكمت 219، بيشترين قتلگاههاى عقول زير برق چيزهاى طمع شده است.

طمن

اطمينان: سكون و آرامش خاطر،

راغب گويد: آن آرامش خاطر بعد از پريشانى است

سيزده مورد از اين ماده در «نهج» آمده است «طمأنينه» نيز به معنى اطمينان است

«طامن الشى‌ء» يعنى شى‌ء را آرام كرد و پائين آورد

در وصف آنكه دنيا را با كار آخرت به دست مى‌آورد فرموده: «قد طامن من نفسه و قارب من خطوه... و اتّخذ ستر الله ذريعة الى المعصية» خ 32 75 يعنى نفس خود را پائين آورده (ذليل كرده) قدمهايش را نزديك هم نموده و پرده پوشى خدا را وسيله گناه قرار داده است.

«و اطمأّنت صفاتهم» خ 33 77 يعنى سنگها و زير پاهايشان آرام و محكم گرديد، در حكمت 384 فرموده: «و الطمأنينة الى كلّ احد قبل الاختبار له عجز» اطمينان به هر كس پيش از امتحان او ناتوانى است

طنب

(مثل شتر) ريسمان طويلى كه سراپرده‌ها با آن بسته مى‌شوند و نيز ريسمانى كه به ميخ مى‌بندند، جمع آن اطناب است و آن فقط يكبار در «نهج» ديده‌