چشمه‌هاى حكم خدا هستيم، يار و دوست ما منتظر رحمت خدا و دشمن ما منتظر سخط خداوند است. آرى اهلبيت خانه‌هايشان محل رفت و آمد ملائكه است علوم رسول خدا ص به آنها منتقل شده و او فرموده است: «انا مدينة العلم و علّى بابها» و نيز او فرموده: «اقضاكم علّى» و ساير روايتها. و خلاصه اهل بيت در اسلام جايگاه بخصوصى دارند و مقام رهبرى از هر لحاظ خاصّ آنهاست.

و نيز فرموده است: «و عندنا اهل البيت، ابواب الحكم و ضياء الامر» خ 120، 176 يعنى تمام ابواب احكام شريعت و راه آشكار دين نزد ماست و درباره اينكه فتنه بنى اميه اهل بيت را منحرف نتواند كرد فرموده است «نحن اهل البيت منها بمنجاة و لسنافيها بدعاة» 93، 138، ابن ميثم فرموده: ما از گناهان بنى اميّه در نجاتيم و داعى به حكومت آنها نيستيم نه اينكه از ستم آنها سالم خواهيم ماند.

و نيز فرموده: «من احبنّا اهل البيت فليستعدّ للفقر جلبابا» حكمت 112، معنى اين كلام در «فقر» خواهد آمد انشاء الله. آنگاه كه اشعث بن قيس حلوائى بطور رشوه محضر حضرت آورد كه كارى از كارهاى حكومت را به وى بدهد فرمود: «فقلت: اصلة ام زكاة ام صدقة فذلك محرّم علينا اهل البيت» ح 224، 347، ابن ميثم رحمه الله در شرح خويش «ذلك» را به زكاة و صدقه برگردانده زيرا كه آنشخص از ارحام نبود تا صله ارحام شود، با وجود اين، مسئله حرمت صدقه كه غير از زكات و فطره باشد براى سادات جاى بحث است. و نيز در اهميت اعتقاد به ولايت اهل بيت : فرموده است: «فانه من مات منكم على فراشه و هو على معرفة حق ربّه و حق رسوله و اهل بيته مات شهيدا و وقع اجره على الله و استوجب ثواب مانوى من صالح عمله» خ 190، 283.

أوب:

بازگشت.

«آب من سفره اوبا: رجع»

مآب

مصدر ميمى آيد به معنى بازگشت و نيز اسم زمان و اسم مكان آيد.

راغب در مفردات گويد: اوب به معنى رجوع از روى اراده و اختيار است ولى رجوع اعّم مى‌باشد.

و نيز «اوب» به معنى طريق و ناحيه آيد، گويند:

«جاء و امن كلّ اوب» آمدند از هر طرف.