دنيا برگرديد كسى از شما به آنچه از دستش رفته است مانند كنيز ناله نكند، «خنين» با خاء نقطه‌دار صداى گريه است كه در بينى است. جمع «امه» اماء آيد چنانكه در وصيت خويش فرموده: «و من كان من امائى اللاتى اطوف عليهن لها ولد اوهى حامل فتمسك على ولدها و هى من حظّه فان مات ولدها و هى حيّة فهى عتيقة» نامه 24، 380 يعنى: هر كس از كنيزان من كه با آنها آميزش مى‌كنم، فرزندى داشته و يا حامله باشد نگاه داشته مى‌شود و از ارث فرزندش آزاد مى‌گردد و اگر فرزندش بميرد باز آزاد است، كلمه «امه» و «اماء» مجموعا شش بار در «نهج» آمده است.

اُمَيه:

(بنى اميه) عبد مناف را دو پسر بود به نام هاشم و عبد شمس، از عبد شمس پسرى به دنيا آمد به نام «اميّه» بنى اميه همه از نسل او هستند اين كلمه شامل است به ابى سفيان و نسل او و ابى العاص و نسل او و مروان و عثمان و معاويه و امثال آنها همه از «بنى اميه» هستند، اكثرّيت نزديك به تمام اين نسل اشخاص بدكار، عياش، كافر، مشرك، متافق، ستمگر و... بودند خلفاء بنى اميه تا مروان حمار و آنهائيكه در اسپانيا حكومت كردند همه از آن نسلند.

خداوند آنها را در قرآن شجره ملعونه ناميده است، رسول خدا 6 آنها را در شكل ميمونها ديد كه از منبرش بالا و پائين مى‌روند، جبرئيل خبر داد كه آنها بنى اميّه و در جاى تو به خلافت خواهند رسيد، حضرت بعد از آن تا وقت رحلت در غصّه و اندوه بود خداوند چنين فرموده: (وَ ما جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْناكَ...) رسول خدا ص بارها از فتنه بنى اميّه خبر داده و از جمله فرموده است: «اذا بلغ بنو ابى العاص ثلاثين رجلا اتخذّوا مال اللّه دولا و عباد الله خولا و دين اللّه دغلا» الغدير ج 8، 250، چون فرزندان ابى العاص بن اميّه به سى نفر رسيدند مال خدا (بيت المال) را مخصوص خود گردانند، بندگان خدا را بردگان خويش كنند و دين خدا را به فساد كشند.

امام صلوات الله عليه در نهج البلاغه مكرّر از تسلط بنى اميّه و از سقوط