در رابطه با رفتار با مردم فرموده: «خالطوا الناس مخالطة ان متّم معها بكوا عليكم و ان عشتم حنّوا اليكم» حكمت 10 با مردم چنان معاشرت كنيد كه اگر با آن مرديد بر شما گريه كنند و اگر مانديد به شما راغب و شائق باشند. و نيز در نامه عثمان به حنيف از شاعرى نقل كرده كه گويد: «و حسبك داء ان تبيت ببطنة و حولك اكباد تحنّ الى القّد» نامه 45، 418 «تحنّ» به معنى شوق و آرزو و «قدّ» تكّه پوست دباغى نشده است. يعنى اين درد براى تو كافى است كه با شكم پر بخوابى، حال انكه در اطراف تو جگرهائى است كه شائق تكّه‌اى از پوست دباغى نشده است يعنى چيزى براى خوردن پيدا نمى‌كنند.

حنو

خم شدن. همچنين است انحناء، در رابطه با اهل بيت : فرموده: «و كهوف كتبه و جبال دينه بهم اقام انحناء ظهره و اذهب ارتعاد فرائصه» خ 2، 48 آنها كهفها و معادن كتابهاى خدا و كوههاى دين خدا هستند به وسيله آنها خمى پشت دينش را راست كرد و لرزش مفاصل آنرا از بين برد.

حان

خم كننده جمع آن حانون آيد: چنانكه درباره اهل تقوى فرموده: «فهم حانون اوساطهم مفترشون لجباههم و اكفّهم و ركبهم» خ 193، 304، ظاهرا ترجمه چنين باشد: آنها در شب بدن خود را خم كنندگانند و ايستادگانند بر وسطهاى بدن (حال ركوع) و فرش كنندگانند به زمين پيشانيها و دستها و زانوهايشان را.

حوانى

جمع حانيه است. در رابطه با تغيير حالات فرموده: «فهل ينتظر اهل مضاضة الشّباب الّا حوانى الهرم» خ 83، 110، آيا اهل شادابى جوانى جز قامت خم كننده‌هاى پيرى را انتظار دارند كمان را به علت خم شدن «حنيّه» گفته‌اند در مذمت يارانش فرموده: «أقوّمكم غدوة و ترجعون الىّ عشية كظهر الحنية» خ 97، 142، شما را صبحگاه راست مى‌كنم، شبانگاه پيش من بر مى‌گرديد مانند پشت كمان.

حنو

به كسر اول: طرف و جانب و آن چهار بار در «نهج» آمده است. در رابطه با خلقت آدم 7 فرموده: «فجبل منها صورة ذات احناء و وصول و اعضاء و فصول» خ 1، 42، خداوند از آن تربت شكلى ساخت كه داراى اطراف و وصلها و