(1)

اعوص:

در اخبار مربوط به غزوه احد از اين محل ياد شده است. اسماعيل بن عمرو بن سعيد بن عاص كه شخص محترم و شايسته‌اى بود و خود را به حكومت بنى اميه آلوده نكرد، در اعوص سكونت داشته است. عمر بن عبد العزيز مى‌گفت: اگر مى‌توانستم خلافت را به كسى واگذار كنم آن را فقط به يكى از اين دو نفر مى‌سپردم؛ صاحب و مالك اعوص، يا به اعمش بنى تميم؛ يعنى قاسم بن محمد.

اعوص در ده ميل و اندى شرق مدينه واقع است ... گفته‌اند: اعوص همان وادى‌اى است كه فرودگاه فعلى مدينه (1408 ه. ق.) در آن قرار دارد.

[افاضه:

افاضه به كوچ كردن دسته جمعى از مكانى، پس از تجمّع در آنجا گفته مى‌شود[1] و افاضه از عرفات به سوى مشعر الحرام و از مشعر به سوى منا نيز به همين معنا است.

وقت اضافه از عرفات، پس از غروب روز عرفه و وقت افاضه از مشعر، پس از طلوع آفتاب روز دهم ذى حجه است. البته كسانى كه عذر شرعى دارند، مى‌توانند شبانه از مشعر به منا بروند.[2] در سوره مباركه «بقره» فرموده است:

فَإِذا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاتٍ فَاذْكُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ وَ اذْكُرُوهُ كَما هَداكُمْ وَ إِنْ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّينَ. ثُمَّ أَفِيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفاضَ النَّاسُ وَ اسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ‌.[3]

«... هنگامى كه از عرفات كوچ كرديد، خدا را نزد مشعر الحرام ياد كنيد. او را ياد كنيد همان طور كه شما را هدايت كرد و قطعا شما پيش از اين، از گمراهان بوديد.

سپس از همانجا كه مردم (به سرزمين منا) كوچ مى‌كنند، كوچ كنيد و از خدا آمرزش بطلبيد كه خداوند آمرزنده مهربان است.»]

(2)

افراق:

جايى است در مدينه كه باغ‌هاى خرما در آن وجود داشته است. مالك بن انس از عبد اللّه بن ابى بكر بن محمد بن عمرو بن حزم روايت كرده كه جدّش‌

______________________________
(1). لسان العرب، ج 7، ص 211 ماده «فيض».

(2). ينابيع الفقهيّه، كتاب حجّ سرائر، ص 511

(3). بقره: 198 و 199

[1] . لسان العرب، ج 7، ص 211 ماده« فيض».

[2] . ينابيع الفقهيّه، كتاب حجّ سرائر، ص 511

[3] . بقره: 198 و 199