(1)

ميمون (بئر):

چاهى است در مكه ميان خانه خدا و حجون در ابطح مكه. اين چاه را ميمون حضرمى در زمان جاهليت حفر كرد و از همين رو به نام او خوانده شده است. ابو جعفر منصور در محل اين چاه در گذشت و مدفون شد. ميمون اين چاه را، پيش از حفر چاه زمزم توسط عبد المطّلب، حفر كرد. اين آيه شريفه درباره همين چاه ميمون نازل شده است: قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ ماؤُكُمْ غَوْراً فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِماءٍ مَعِينٍ‌.[1]

(2)

ميناء:

(به كسر ميم)، در خبر اعزام سريّه زيد بن حارثه به سوى مدين آمده است كه وى تعدادى از اهالى ميناء؛ يعنى سواحل را اسير كرد. مقصود از ميناء در اينجا، ساحل مدين در نواحى تبوك است كه «مقنا» و «حقل» در آن ساحل واقع‌اند.

(3)

مؤته:

در شرق اردن در فاصله يازده كيلومترى جنوب كرك واقع است.

جنگ معروف مؤته، در سال هشتم هجرى، در همين شهر به وقوع پيوست.

در حال حاضر روستايى است آباد از جمعيت و نزديك آن روستاى «المزار» قرار دارد كه آرامگاه شهداى جنگ مؤته امثال زيد بن حارثه، جعفر بن ابى طالب، عبد اللّه بن رواحه و ديگران در آنجاست.- نقشه 34.

مئثب:

(بر وزن منبر)، در لغت به معناى زمين برآمده يا تپه است. و آن نام يكى از صدقات پيامبر صلّى اللّه عليه و آله بوده است. در قاموس آمده: كوهى يا جايى است كه صدقه پيامبر صلّى اللّه عليه و آله در آن قرار داشت. بعضى اين كلمه را به صورت «ميثم» و ياقوت به شكل «ميثب» آورده‌اند.

______________________________
(1). ملك: 30

[1] . ملك: 30