نگرانى داشتيم، از اين رو با اصحاب به توافق رسيديم پس از آنكه فردى از دنيا رفت، به حضرت اطلاع دهيم، از آن پس چنين كرديم و پيامبر صلّى اللّه عليه و آله مى‌آمد و نماز ميت بر او مى‌خواند و مى‌رفت و گاه تا پس از دفن او مى‌ماند.

مدّتى بر اين منوال گذشت. بار ديگر گفتيم خوب است به جاى تشريف آوردن پيامبر صلّى اللّه عليه و آله به كنار جنازه، جنازه را خدمت ايشان ببريم كه بر او نماز بگزارد تا با اين كار بيشتر مراعات حال آن حضرت به عمل آيد. اين تصميم را عملى كرديم و اين كار ادامه يافت.

در محلّ برگزارى نماز ميّت توسط پيامبر صلّى اللّه عليه و آله، دو نخل خرما بود كه جنازه مردگان را كنار آنها مى‌نهادند و بر آنها نماز خوانده مى‌شد. هنگامى كه عمر بن عبد العزيز تصميم به توسعه مسجد النبى صلّى اللّه عليه و آله گرفت، خواست آنها را قطع كند، طايفه «بنى نجّار» براى جلوگيرى از قطع آنها، آماده درگيرى شدند؛ از اين رو، عمر بن عبد العزيز آنها را خريد و سپس بريد.[1]]

(1)

مولد النبى:

خانه‌اى است كه پيامبر صلّى اللّه عليه و آله در آن به دنيا آمد. اين مكان كه در ميان مردم مكه معروف است، در مصبّ شعب على در سوق اللّيل، واقع در بالاى حرم و ميان ابو قبيس و حتادم، جاى داشت. روى آن خانه‌اى بود كه به كتابخانه تبديل شده است و به آن كتابخانه مكه مى‌گويند.

[مولد النّبىّ صلّى اللّه عليه و آله،

در اول شعب على عليه السّلام قرار داشته و اين شعب همان درّه‌اى است كه بنى هاشم، هنگامى كه در محاصره قريش بودند، در آنجا سكونت داشتند.

پس از هجرت پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله، عقيل آن خانه را تصرف كرد و پيوسته در اختيار او و فرزندانش بود تا آنكه فرزندان او آن را به محمد بن يوسف- برادر حجاج بن ثقفى- فروختند و او آن را ضميمه خانه خود كرد. خيزران، مادر هارون الرشيد كه در سال 171 هجرى به حج رفته بود، آن خانه را از محمد بن يوسف خريد و در آنجا مسجدى ساخت و راه ورودى آن را از داخل كوچه‌اى قرار داد كه از ميان خانه محمد بن يوسف مى‌گذشت و به آن «زقاق المولد» يعنى «كوچه زادگاه»

______________________________
(1). ابن شبه، ج 1، صص 5- 3

[1] . ابن شبه، ج 1، صص 5- 3