كه رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله غنايم را در اين دره تقسيم كرد.

(1)

شعب الجرار:

جايى است نزديك كوه احد كه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله روز جنگ احد در آنجا نماز خواند.

[شعب حوّا:

در منطقه‌اى از شهر مكه واقع است كه اكنون به آن «عزيزيّه» گفته مى‌شود و از مناطق مسكونى است. در آنجا چاهى بوده كه «كر آدم» ناميده شده است. ملحس در پاورقى كتاب ازرقى مى‌نويسد: در بعضى از نسخه‌ها، از آن به جاى حوّا، «حرا» ذكر شده است و براى ما مشخّص نيست كه كدام صحيح است.[1]]

(2)

شعب الرّخم:

ازرقى مى‌نويسد: راه پيامبر صلّى اللّه عليه و آله از حرا به غار ثور، از درّه رخم مى‌گذشت.

(3)

شعب سلع:

درّه‌اى است منسوب به كوه سلع، در مدينة النبى.

(4)

شعب العجوز:

در حومه مدينة النبى است.

در همين درّه بود كه كعب بن اشرف يهودى، به دستور پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله كشته شد.- «شرج العجوز».

(5)

شعبة عبد اللّه:

شعبه واحد «شعب» است به معناى قلّه كوه و شاخه درخت.

سيره‌نويسان از اين نام خاص، در راه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله به غزوه ذو العشيره ياد كرده‌اند و گفته‌اند كه نزديك مدينه قرار دارد.

(6)

شعيبه:

مصغّر «شعبه» است. در حديث ساختن كعبه، از قول وهب بن منبّه آمده است كه باد كشتى‌اى را به شعيبه راند.

شعيبه بندرگاه كشتى‌ها در ساحل درياى حجاز و پيش از جدّه، بندر مكّه و لنگرگاه كشتى‌هاى آن بود. قريش با استفاده از چوب‌هاى آن كشتى، ساختمان كعبه را نوسازى كردند.

شعيبه، اكنون در فاصله حدود شصت و هشت كيلومترى جنوب جدّه واقع است. در آنجا دو خليج وجود دارد كه يكى از آنها را «الشعيبة المغلقه» (شعيبه بسته) مى‌گويند و ديگرى را «الشعيبة المفتوحه» (شعيبه باز).

(7)

شغب:

(به فتح اول و سكون دوم)، ياقوت مى‌نويسد: ملك و كشتزارى بوده در

______________________________
(1). ازرقى، ج 2، ص 277، فاكهى، ج 4، صص 96 و 156

[1] . ازرقى، ج 2، ص 277، فاكهى، ج 4، صص 96 و 156