اينگونه
سخنان بىرويّه هرگز از كسانى كه به راستى، ايمان آوردند و از همان آغاز دعوت آن
را پذيرفتند، صادر نگشته و هرگز اينگونه تحدّىها و همآوردخواهىها به آنان
متوجّه نبوده است، زيرا نيازى نبوده و اينان با فطرتى پاك و سرشتى ناآلوده به سراغ
دعوت حق آمدند و آن را يافته و پذيرفتند. اساسا كسانى از پيامبر اسلام و ديگر
پيامبران درخواست معجزه مىكردند كه خواهان ايجاد شبهه و حالت ترديد در درون مردم
بودهاند.
حضرت
موسى عليه السّلام با آن كه عصا و يد بيضاء همراه داشت، آن را موقعى ارائه داد كه
با انكار فرعونيان و مقابله قبطيان قرار گرفت و از او براى اثبات نبوّت خويش دليل
و نشانه خواستند. خداوند به موسى و هارون دستور مىدهد:
«فَأْتِيا فِرْعَوْنَ[10]