محمد (قتال) دهر (إنسان، هل أتى)

قمر (إقتربت) قريش (إيلاف)

ملك (تبارك) شرح (إنشراح)

معارج (سأل، واقع)

نام‌هاى گروهى سوره‌هاى قرآن‌

براى برخى سوره‌ها، نام‌هاى گروهى نهاده شده كه به شرح زير است:

1. سبع طِوال: هفت سوره طولانى بقره، آل عمران، نساء، أعراف، أنعام، مائده و دو سوره انفال و برائت كه به‌جاى يك سوره شمرده شده‌اند.

2. مئين: سوره‌هايى كه عدد آيات آنها از صد متجاوز است، ولى از لحاظ حجم به سبع طوال نمى‌رسند. دوازده سوره با اين وصف وجود دارد كه عبارتند از: يونس، هود، يوسف، نحل، اسراء، كهف، مريم، طه، انبيا، مؤمنون، شعراء و صافات.

3. مثانى: سوره‌هايى كه عدد آيات آنها زير صد قرار دارد. از اين جهت به آنها مثانى گفته مى‌شود كه قابل تكرارند و به جهت كوتاه بودن، بيش از يك مرتبه تلاوت مى‌شوند. اين گروه نزديك به بيست سوره هستند.

4. حواميم: هفت سوره‌اى كه با حروف «حم» شروع مى‌شوند و عبارتند از:

مؤمن، فصّلت، شورى، زخرف، دخان، جاثيه و أحقاف.

5. ممتحنات: نزديك به بيست سوره‌اند و عبارتند از: فتح، حشر، سجده، طلاق، قلم، حجرات، تبارك، تغابن، منافقون، جمعه، صف، جن، نوح، مجادله، ممتحنه و تحريم.

6. مفصّلات: به سوره‌هايى گفته مى‌شود كه فواصل آيات آنها كوتاه است.

اين سوره‌ها از سوره الرحمن تا آخر قرآن هستند (به جز چند سوره كه از