نام کتاب : آموزش علوم قرآن - ط مؤسسه فرهنگى انتشاراتى التمهيد نویسنده : معرفت، محمد هادى جلد : 1 صفحه : 175
3. اعجاز
تشريعى
انسان
همواره پرسشهايى درباره هستى و راز آفرينش با خود داشته و پيوسته در تلاش بوده است
تا پاسخهاى قانعكنندهاى براى آن بيابد؛ سؤالهايى از قبيل:
از
كجا آمده؟ چرا آمده؟ به كجا مىرود؟ و .... كوششهاى انسان براى پى بردن به راز
هستى، نتوانسته به پاسخ قانعكنندهاى برسد و تمامى اين مسائل را روشن سازد:
«وَ
ما أُوتِيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا؛[1] هر
آنچه از دانش بهدست آوردهايد اندكى بيش نيست».
دين-
آنگونه كه قرآن عرضه كرده است- به تمامى اين مسائل بهگونه كافى و شافى پاسخ داده
است. با تعمق در آنچه قرآن عرضه كرده، انحراف انديشهها تعديل مىشود و راههاى
نيمه رفته تكميل مىگردد:
«يا
أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ شِفاءٌ لِما فِي
الصُّدُورِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ؛[2] اى
مردم! پند واندرزى از جانب خداوند به شما داده شده است و شفايى كه مايه بهبودى و
آرامش خاطرتان مىباشد و هدايتى و رحمتى براى مؤمنان است».
مقصود
از بهبود بخشيدن سينهها، رها ساختن انسان از رنجى است كه در راه يافتن گمشده خود،
در درون خود احساس مىكند؛ زيرا بيانات وحيانى بهترين درمانى است كه اين درد و
رنجها را بهبود مىبخشد. لذا قرآن، چيزى را بر انسان عرضه داشته، كه خود او جوياى
آن بوده ولى نتوانسته بهخوبى و روشنى به آن راه يابد و اين خود دليل اعجاز قرآن
است، چرا كه اگر اين لطف و عنايت نبود، انسان هرگز به مقصود و مطلوب خود نمىرسيد.
از
بَدَوىترين قبايل تا متمدنترين جوامع بشرى آن روز، باورهايى از جهان