تنگدست شوند، لذا اطمينان مى‌دهد كه روزى فرزندانتان بر شما نيست تا موجب فقرتان شود، بلكه روزى فرزندان و خودتان از جانب خداست.[1]

تفاوت قصه‌هاى قرآن و عهدين (تورات و انجيل)

در تورات و انجيل نيز همانند قرآن قصه‌هايى آمده است اما آن قصه‌ها با قصه‌هاى قرآن قابل قياس نيست زيرا:

1. آنچه در تورات كنونى آمده، مانند ديگر كتب تاريخى، صرفاً جنبه تاريخ‌نگارى دارد و تا آنجا كه ممكن است، حوادث تاريخى را كامل و به هم پيوسته مى‌آورد و هيچ تعهّدى نسبت به صحت و سقم قضايا ندارد. بر عكس، قرآن از تاريخ‌نگارى مى‌پرهيزد و فقط آنجا كه نقل داستان در هدايت مردم مؤثر باشد، قصه‌هايى را بيان مى‌كند؛ لذا حوادث را به هم پيوسته و يكنواخت و به‌طور كامل نقل نمى‌كند.

2. در قصص قرآن، مقام مجد و عظمت حضرت حق و قداست انبياى عظام، كاملًا محفوظ مانده و از آلايش و ناپاكى تهى است؛ برخلاف قصص عهدين و مخصوصاً عهد قديم (تورات) كه در بردارنده مطالبى ناشايست درباره خداوند و پيامبران مى‌باشد. براى نمونه در تورات درباره آفرينش انسان آمده است:

«خداوند به آدم فرمود تا از همه درختان بخور، اما درخت معرفت، زنهار نخورى؛ زيرا روزى كه از آن خوردى خواهى مرد ... مار!- كه از همه حيوانات هوشيارتر بود- به زن گفت: از درخت بخوريد و نخواهيد مرد، بلكه خداوند مى‌داند روزى كه از آن بخوريد، هوشيار مى‌شويد و عارف نيك و بد خواهيد شد ... زن از آن درخت بخورد و به شوهر نيز خورانيد. آنگاه چشمان هر دو باز شد و فهميدند كه عريانند؛ پس برگهاى انجير برگرفته، ساتر خويش قرار دادند ...

[1] . اسرار التكرار فى القرآن؛ ص 75، ش 115.