غارت برد،[1] و شمشيرش را مردى از بنى نهشل برداشت، و نعل سياهش را أودى گرفت و بحر بن كعب شلوارهاى [حضرت‌] را برداشته‌[2] [امام عليه السّلام‌] را برهنه رها نمود.[3] [لعنت خدا بر آنان باد.]

غارت خيمه‌ها

(1) مردم بر زنان حسين [عليه السّلام‌] و اموال و اجناسش روى آوردند، ورس‌[4] و لباسهاى فاخر[5] و شتر [هايشان‌] را به غارت بردند، بر سر پيراهن زنان كشمكش مى‌شد تا اينكه زنان مغلوب مى‌شدند و پيراهنشان برده مى‌شد [!][6] مردان به سنان بن أنس گفتند: آيا حسين بن على، پسر فاطمه دختر رسول صلّى اللّه عليه و آله و سلم را كشته‌اى؟ بزرگترين [مرد] عرب در شرافت و بزرگى را به قتل رسانده‌اى؟! [حسين‌] نزد آنان آمد تا دستشان را از پادشاهيشان قطع كند، پس [تو اى سنان، اى كسى كه چنين فردى را كشتى‌] نزد فرماندهانت برو و پاداش خود را از آنان بخواه! كه اگر خزانه‌هاى اموالشان را بپاس كشتن حسين به تو بدهند كم است! [سنان‌] كه قدرى ديوانه و مجنون بود بر اسب سوار شد و نزديك در خيمه عمر بن سعد ايستاد و با صداى بلند فرياد بر آورد: جوال مرا از سيم و زر پر كن كه من آن پادشاه دربان دار را كشته‌ام، كسى را كشته‌ام كه اگر نسبش ياد شود بهترين مردم از

[1] تاريخ طبرى، 5/ 455، به نقل از أبى مخنف از سليمان بن أبى راشد از حميد بن مسلم، با كمى جابجايى و رك:

تذكرة الخواص، 253.

[2] تاريخ طبرى، 5/ 453، به نقل از أبى مخنف از جعفر بن محمد بن على‌[ امام صادق عليه السّلام‌] و رك: تذكرة الخواص، 253.

[3] تاريخ طبرى، 5/ 451، به نقل از أبى مخنف از سليمان بن أبى راشد از حميد بن مسلم و رك: تذكرة الخواص، 253.

[4] گياهى مانند كنجد زرد رنگ كه از آن براى زرد كردن استفاده مى‌شود و از آن زعفران پديد مى‌آيد.

[5] ورس و لباسهاى فاخر اشيائى بود كه توسط يك كاروان از يمن براى يزيد فرستاده مى‌شد و حضرت پس از خروج از مكه به كوفه با اين كاروان برخورد كرد و اموالش را ضبط نمود. رك: منازل بين راه/ منزل تنعيم.

[6] تاريخ طبرى، 5/ 453، به نقل از أبى مخنف از جعفر بن محمد بن على عليه السّلام.